normal sözlük yazarlarının hayalleri

çok tutan, başka dillere çevrilen, bir tiyatro oyunu yazmak, tabi hayal

artık yok...

düşündüm ve olmadığına karar verdim. herhangi bi hayalim şu anlık yok.

çaldıkları için yok artık.

kendi ayakları üzerinde duran yeterince para kazanan başarılı bir kadın olmak.

yok. imkan yok. maalesef güzide ülkemiz ve cografyamiz hayal kurmamiza bile olanak vermiyor.

çok uzak olmayan bir gecmiste yıkıldı..belli ki yanlis yere kurmusum..keske bunu o hayâlleri kurarken anlasaydim diyorum ama çok da uzgun degilim bunun icin

kendimi gerçekleştirme gibi bir hayalim vardı, ama artık kendimi bile tanıyamıyorum. yatmadan önce şöyle bir sözlüğe bakmak da iyi bir fikir değilmiş, bunu daha önce öğrenemediğim de ortaya çıktı şimdi. hayat beni bu aralar çok dövüyorsun.

hiç kan göstermediğim bir elm sokağı kabusu filmi çekmek / yönetmek. tamamen psikolojik gerilim türünde.

kısa vadede en çok yapmak istediğim iki şeyden biri doğu ekspres'i ile kars seyahati, diğeri ise likya yolu'nu başından sonuna dek yürümek. ikisi de ama tek, ama kafa dengi biri ile.

var bi hayalimiz.

şaka şaka hayal kuracak yaşı çoktan geçtim. hem artık hayal kursam ne kurmasam ne gerçekleşmeyecek ki zaten. o yüzden bıraktım eski bir düş doktoru hayalperest olarak.
hayallerimize bile sıçtılar çünkü…

manzara kahvesinden çeşme'ye doğru sallanırken aniden direksiyonu kırıp köy yoluna sapıyorum, köy zaten benim köyüm, tak diye kapısına dayanıyorum, elim boş gitmeyeyim diye iki koltuğumun da altında bagajdan aldığım iki kocaman çeşme kavunu var, çitlerde hanımefendinin itleri bana ürüyor, "hüşt len yürüyün öte gidin pire torbaları" diye itleri atlatıyorum, hemen hemen her gün gördüğüm verandadan geçip kapıyı tıklatıyorum.

kapıyı açıp "kim bu la? 'der gibi yüzüme bakıyor, bişi demesine izin vermeden " al şu kavunları dolaba at soğusun biraz, o arada da verandaya bi su tut, leş gibi yerler, gelirken de iki soğuk bira kap gel laflayacağız" diyorum.

tek kelime etmiyor tekrar, yüzünde bir gülümseme beliriyor, içeri doğru gidiyor, sonra rahmetli dedesinden kalma tek kırma bir tüfekle dışarı çıkıyor.

sonrası anlatılacak gibi değil maalesef. *

*

ahhhhh.....
hayallerde bitti bende..
canli bi cesedim artik bu alemde.

atanmak. bu evden kurtulmak. herkesin o sarsılmaz sandığı yerlerin sarsıldığını görmek. en çok da acımla hüznümle halimle dalga geçenlerin benden beter olduğunu görmek.

hayallerimin gerçek olmasını hayal ediyorum.

mutlu olmak ve huzurlu olmak istiyorum.

cennete gitmek

hayalim üç kelime, o da şöyle; evli, mutlu, çocukluuuuuu...

büyük tüp olmak