normal sözlük yazarlarının hayallerindeki türkiye

dünyaya terörist ihraç eden bir ülke olarak değil de eskisi gibi istanbul'uyla, ölüdeniz'iyle, efes'iyle tanınan,

tarihi ve doğal kaynaklarının kısa vadeli getiriler için hiç edilmediği,

kültürel ve ekonomik olarak batıyla tam entegre olmuş, paramızın değersiz olmadığı,

dünyada herkese höt höt eden değil de sorunlarını ve çıkarlarını diplomasi kanallarını zorlayarak çözmeye çalışan, güçlü ordusunu da gerektiğinde kesin sonuç almak üzere sahaya sürebilecek güçte olan ve diğer ülkelerin de bunun farkında olduğu,

ortalama bir türk insanının yılda ortalama 30 kitap okuyarak dünya ortalamasını tutturduğu,

dünyanın en iyi ilk beş yüz üniversitesi listesinde en az on üniversitesinin olduğu,

yılda 100 milyon turistin ziyaret ettiği ve türkiye'yi ziyaretin statü göstergesi olduğu,

ve pek tabii ki türk pasaportu taşımanın da klas olduğu bir türkiye hayal ediyorum. kaldı ki bunlar ulaşılamayacak hayaller değil. türkiye bunları karşılayabilecek yeterli potansiyele sahip bir ülkedir. bunların içinde en kolay olanı da yılda ortalama 30 kitap bitirmek olanıdır. ilk başta ''voaaav nasıl olacak bu'' gibi düşünülebilir ama bu ayda hepi topu 2 kitap filan ediyor zaten. ayda 2 kitap okumak da imkansız bir şey değil. zaten bunu halletsek gerisi çorap söküğü gibi gelecektir inanın bana...

bugünkü 5-1'lik yenilgiden sonra futbolda dünyanın en büyük kulübüne sahip ülkedir.

hamsinin kilosunun 1 tl olduğu bir türkiye.

insanların koyun olmayı bırakıp biraz düşünmeye başlamaları. yoksa bu gidişle çoğu şey sadece hayal olarak kalacaktır.

içkinin sigaranın ucuz olduğu.
hayvanların sevildiği.
kadınların özgürce yaşadığı.
insanların şiddetten uzak yaşadığı bir ülke demek istediğim başlıktır.

vatandaşı olmamdan gurur duyduğum, yurt dışında başım dik gezebildiğim bir türkiye.

önce en çok istediğim şeyi söyleyeyim: abd, çin, israil vs. gibi uzay programlarının olması, istikbal uzaydadır.
komşularla sıfır sorun politikasına geri dönmüş.
ab üyesi olmasa dahi ab ile entegre olmuş.
silah teknolojisinde ilerlemiş ve bu konuda bağımlılığı azaltmış.
parlamenter demokrasiye güçlenerek geri dönmüş.
iyi işleyen bir yargıya sahip olmuş.
torpil, yolsuzluk gibi şeyler normal olmaktan çıkmış ve büyük suç sayılmış.
istifa kültürüne sahip olmuş.
bilim hak ettiği değeri bulmuş... diye devam eder hayalimdeki türkiye.

hayal bile kuramıyoruz. en azından ben kuramıyorum. çünkü asgari ücretle çalışıp bu ülkeye vergi kazandırmam, faturaları ödemem, kirayı geciktirmemem gerek.
bunları yaparken ömür denen o kısa yol da bitiveriyor. galiba benim hayallerimi de o vergi borçları silinen koca koca şirketlere, torpillerle bi yerlere gelen zengin zübbelerine, utanmaz o siyasilere meze yapmışlar. yoksa karşıma çıkardı bunca zaman.

kısaca insanların, insan gibi yaşadığı bir türkiye.

hayalimde hiçbir zaman bir türkiye inşaa edemedim gitmenin derdindeyim.

kadınlar ölmüyor, hayvanlara eziyet edilmiyor, giderler gelirden yüksek değil, düğünlerde çeyrek takmak eziyet gibi gelmiyor, işsizlik diye bir kavram yok denecek kadar az, istihdam var, en önemlisi adalet var hocam adalet...

hayali boş verdim bir yirmi yıl gerisi bile hayal gibi.

valla size şöyle tarif edeyim . eğer mustafa kemal atatürk ölmeseydi ve 2020 yılına kadar ülkeyi yönetseydi türkiye nasıl bir ülke olurdu ? heh işte öyle bir türkiye benimkisi .

(bkz: demokrasi indeksi)'nde dünyada 110. olan değil, ilk 10'da bir türkiye.

danimarka ile norveç arasındaki boşlukta olmalı. istanbul ve seattle kardeş şehir ilan edilmeli. benzinli araç kullanılmamalı. seçim meçim olmamalı. o işleri yapay zeka halletmeli. evlenmek ayıp sayılmalı. tüm baskıcı gelenekler, uygunsuz faaliyet kabul edilmeli. düzenli olarak vatandaşlık bilgisi sınavı yapılmalı. geçemeyene mama yok.

tukettiren degil, ureten bir turkiye.sahip oldugu kulturel zenginliklerin farkinda olan bir turkiye.dusunen, arastiran, calisan, kendisini gelistiren en onemlisi hak ve hukuku gozeten bireylerin yasadigi bir turkiye. bu kosullarin var oldugu turkiye demek, yolu apaydınlık bir ulke demek zaten.

dincilerin, solcuların ve kürtçülerin olmadığı bir türkiye. bu üç güruh olmasa zaten diğer hayal ettiklerimiz gerçekleşir.

üstleri çıplak, deri pantolonlu ve eldivenli.

arapların olmadığı türkiye. evet.

öncelikle kolektif bir bencilliğe ihtiyacımız var.
yeter suriyelinin, afganın, filistin'in dertleriyle dertlendiğimiz.
orta doğu devletlerine şunu diyeceğiz: ne haliniz varsa görün !!!
ülkedeki mülteci durumundaki herkesi çıkaracağız.
vergiler indirilecek.
türk milletine tatil imkanları sağlanacak.
turizme yatırım yapılacak. bütün plajlar ücretsiz hale getirilecek.
eğlence, sanat, spor teşvik edilecek.
siyasetçilerin dini ve milli değerleri kullanmaları istisnasız engellenecek. yasakçı, katı kuralcı, faşist anlayış terk edilecek.
iktidarın bir numaralı hedefi "toplumu refah yaşama kavuşturmak" olacak.
ülkedeki bütün çalışmalarda "refah" konusu öncelikli olacak.