ıslak imza yazar profili

dünya klasiklerini kaliteli bir baskıyla yayınlayan ve yok satan bir yayınevinin ''kafatasçı'', ''evrensel olmak bu kadar mı zor'' diye fırçalandığına şahit olduğumuz başlık. gerçi ötüken neşriyat da dipnotta victor hugo'yu fırçalamıştı. alın size evrensellik işte.

edit: hakkında fena saçmalanan yayınevi. sen hangi vasıfla insanlar ''evrensel değil'', ''kafatasçı'' diye yaftalanabilir ki? evrensel olmaktan kasıt ne? herkes gibi düşünmek mi evrensellik? geçelim bunları. dünyada başka şeyler düşünen insanların da olduğunu kabullenin artık.

kendi yağında kavrulan gariban yayınevini kitap endüstrisinin amiral gemilerinin cirolarıyla kıyaslanması da iyi bir yaklaşım olamaz. evrensellikten kasıt ciro olamaz.

söylenecek çok şey olan rezalettir.

eğer bir kadın 170 cm ve üzerinde bir boya sahipse uzun boylu sevgili isteme gibi bir lükse sahiptir. sevgili adaylarının da kendi boyuyla aynı boya sahip olmalarını yadırgayabilir. hani bana kalsa eşdeğer boyda olduktan sonra bunun bile hiç önemi yok ama çekinik genlerine dua etsin. ona torpil geçtim.

eğer bir kadın 170 cm'in altındaysa uzun boylu erkek takıntısında olması had bilmezliktir. öyle kadınlar görüyorum ki boyu 150 cm ama egosu 190 cm. sabah akşam sosyal medya hesaplarından 170 cm'lerdeki gayet de orta boylu diyebileceğimiz erkek sınıfını yerden yere vuruyorlar. bu takıntının da ötesidir. bu artık kompleks olmuş. kendi eksikliklerini başkaları üzerinden vurarak gideriyorlar. muhtemelen geçmişte orta boylu bir erkek tarafından da kalpleri kırılmıştır.

peki 185 cm ve üzerindeki uzun boylu erkeklerin kısa boylu kız takıntısına ne demeli? onlarınki de artık vizyonsuzluk oluyor. 185 cm ve üzerindeki bir erkek, eğer ayı oğlu ayının teki değilse elde edemeyeceği kız yoktur. 170 cm ve üzeri kadınlar da zaten o boylarda bir erkeği bekliyorlar. uzun kız varken gidip 1.60'larla, 1.50'lerle sevgili olmak komiklikten de öte.

bana kalırsa bu boy muhabbetlerini pek takmayın. zaten bu takıntı gördüğüm kadarıyla türkiye gibi insanların karakter sorunlarının olduğu, insanların bireyselleşmeyi başaramadığı az gelişmiş kokuşmuş ülkelerde görünüyor. yabancı ülkelerde hiç böyle bir şey yok. bir bakıyorsunuz 1.80'lik fit bir kadının yanında 1.70'lik bir erkek olabiliyor. insanların karakter sorununun olmadığı ülkelerde insanlar bunlara pek bakmıyor. iyi bir insan mısın değil misin, ona bakıyorlar. siz de ona bakın. eğer bir kadın ''ya sen çok iyisin hoşsun da, işte boyun...'' diyorsa o kadın karaktersiz ve kişiliksizdir demektir. muhtemelen ümitcan uygun tarzında ''sert bir erkek'' bulacaktır. böyle birine de ümitcan yakışır zaten.

vermezlerse vermesinler dediğim tiptir. şu algı türk muhalefetini öyle bir esir almış ki ne muhalefet bir puan koyabiliyor ne de iktidar puan kaybediyor.

bakın dostlar! seçimin belirtleyeni %10'luk hdp oyu filan değildir. seçimin belirtleyenini ben size söyleyeyim mi? seçimin belirleyeni %50'lik akp ve mhp bloğudur. bitti, bu kadar! sen bu bloğu çökertemediğin sürece, sen bu bloktan oy devşiremediğin sürece geçmiş olsun, sonsuza kadar kaybeden olacaksın. 23 haziran istanbul seçimlerini de bu bloktan gelen oylar kazandırmıştır. türk halkının %90'ı milliyetçi muhafazakar ya da milliyetçi seküler tandanslıdır. liberali, demokratı bile milliyetçi muhafazakar ya da milliyetçi sekülerdir. bu bloğun ortak değerlerini taşıyan bir çatı adayın şansı vardır. ekrem imamoğlu ve mansur yavaş ikisi de buna uygundur. ancak bana göre cem toker gibi herkesçe sevilen tarafsız birinin olması daha doğru olur.

kürtlersiz, hdp'siz muhalefet düşünülemez, iktidar bloğu yıkılamaz diye düşünenler acaba nasıl bir seçim sonucu bekliyorlar? %50,1'ya %49,9 gibi bir oran mı hayal ediyorlar anlamıyorum? bu algıdakiler herhalde iktidar bloğunun oylarının alınamayacağına kesin ikna olmuşlar.

şehirlerinizdeki ermeniler ölmedi; ermenistan’da ve diasporada yaşıyorlar dediğim tarihin en büyük uluslararası yalanı.

türk üst kimliğinin 21.yy paradigması olan ulus devlet yapısı açısından daha doğru bir kullanım olduğunu düşünüyorum. “türkiyeli” fazla zorlama bir ifade olmuş. hem bunu ingilizceye nasıl çevireceğiz? “from turkey” diye mi? “turkeyian” diye mi? “türkiyeli” hiçbir yerde karşılığı olmayan bir ifade. “türkiyeli” sadece memleketi tanımlar, uyruğu tanımlamak için yetersiz. zaten dünyanın çoğu yerinde buna benzer bir şey olduğunu düşünemiyorum.

hem sene olacak 2021, tartıştığımız konulara bakar mısınız? fransız pasaportu alsa gururla fransız vatandaşı olduğunu söyleyecek insanlar burada “türk” mü yoksa “türkiyeli” mi tartışması yapıyorlar. meleklerin cinsiyetini tartışan bizanslı keşişler gibisiniz yemin ederim.

(bkz: rusya’da sıradan bir gün)

gerçekten de var olan histerik bir durum. sebep olarak da osmanlı'nın orayı işgal ettiğini, çocukları devşirdiğini sunarlar. ilk bakışta mantıklı bir neden gibi geliyor olsa da bir bakıyorsun diğer konuşmasında ülkesini çok kısa süre işgal eden prusyalılara övdüğünü duyarsınız: ''benim dedem prusya ekolünde yetişmiş bir askerdi'' gibisinde. ardından ülkesini rusya işgal etmiş rusya'nın işgaliyle övündüğünü duyarsınız. avusturya macaristan bir gelmiş gitmiş ''benim filanca filancam çok iyi almanca konuşur'' diye övünür durur. ama iş 500 yıllık osmanlı egemenliğine geldiğinde ''işgal'' der çıkar işin içinden. madem bu işgal öbürleri de işgal. buna karşıysan öbürlerine de karşı ol. öbürleriyle gurur duyuyorsan bununla da gurur duy. 500 yıllık bir ortak yaşamdan bahsediyoruz. az buz bir şey mi 500 yıl?

''ee ama osmanlı çocuklarımızı zorla devşirdi''

devşirdiyse devşirdi ne olmuş yani? devşirmeseydi senin çocuğun bir haydut baskınında ya öldürülecekti ya da dağa kaldırılacaktı. eğer şanslıysa sütçü ya da zangoç olacaktı. bunları olacağına koskoca imparatorluğa sadrazam, yeniçeri olmuş kötü mü olmuş yani? bununla gurur duyulacağı yerde yerden yere vuruluyor. çok ilginç.

böyle bir dönemde, böyle bir ülkede ilerici bir harekettir.

mevlüt çavuşoğlu'nun az önce twitter hesabından duyurduğu haberdir. azerbaycanlı mevkidaşıyla bugün imzaladığı protokole göre pek yakında her iki ülkenin vatandaşları yalnızca kimlik kartlarıyla giriş çıkış yapabilecekler. böyle bir uygulama ukrayna ve gürcistan ile de var. azerbaycan ise bu zamana kadar kapıda vize veriyordu. türkiye ile azerbaycan arasında kara bağlantısı da kurulduğuna göre artık pandemiden sonra karavanla bir azerbaycan turu farz oldu.*

twitter.com/MevlutCavusoglu...

türk solu ve çeşitli yerlerde yazdığı yazılar ''toplu yazılar'' adı altında kitaplaştırılan kişi. türkiye'de kendisine ''komünistim'' diyen hiç kimsenin bu kitabı alıp okuduğuna kesinlikle inanmıyorum ama yazılarında güzel analizleri var. özellikle 1923 devrimi dediği kurtuluş savaşı, cumhuriyetin ilanı ve sonraki süreçle ilgili yerinde tahlilleri var. solcu, sağcı olsun herkesin okumasını öneriyorum ama okumadan önce biraz yakın tarih bilmekte fayda var. yoksa ''ne diyor bu'' olursunuz.

dünyaya terörist ihraç eden bir ülke olarak değil de eskisi gibi istanbul'uyla, ölüdeniz'iyle, efes'iyle tanınan,

tarihi ve doğal kaynaklarının kısa vadeli getiriler için hiç edilmediği,

kültürel ve ekonomik olarak batıyla tam entegre olmuş, paramızın değersiz olmadığı,

dünyada herkese höt höt eden değil de sorunlarını ve çıkarlarını diplomasi kanallarını zorlayarak çözmeye çalışan, güçlü ordusunu da gerektiğinde kesin sonuç almak üzere sahaya sürebilecek güçte olan ve diğer ülkelerin de bunun farkında olduğu,

ortalama bir türk insanının yılda ortalama 30 kitap okuyarak dünya ortalamasını tutturduğu,

dünyanın en iyi ilk beş yüz üniversitesi listesinde en az on üniversitesinin olduğu,

yılda 100 milyon turistin ziyaret ettiği ve türkiye'yi ziyaretin statü göstergesi olduğu,

ve pek tabii ki türk pasaportu taşımanın da klas olduğu bir türkiye hayal ediyorum. kaldı ki bunlar ulaşılamayacak hayaller değil. türkiye bunları karşılayabilecek yeterli potansiyele sahip bir ülkedir. bunların içinde en kolay olanı da yılda ortalama 30 kitap bitirmek olanıdır. ilk başta ''voaaav nasıl olacak bu'' gibi düşünülebilir ama bu ayda hepi topu 2 kitap filan ediyor zaten. ayda 2 kitap okumak da imkansız bir şey değil. zaten bunu halletsek gerisi çorap söküğü gibi gelecektir inanın bana...

hani türkiye'de ırkçılık, ayrımcılık falan filan diye konuşuluyor ya, bunu en çok dillendirenlerin kullandıkları kelime işte bu beyaz türkler kelimesidir. siyahı da mı var yani? yani toplumda azıcık yazan, çizen, okuyan insanlara beyaz türk yakıştırması yapıyorlar. demek ki geriye kalan yığınlar siyah türkler ya da başka bir renkten türkler oluyor. lacivert türker olabilir mesela. ne de olsa aynısının laciverdi.

ya sallayın beyazını siyahını da bizim toplumumuz gelişmeye, kültürlenmeye, adab-ı muaşerete karşı. azıcık bu kavramlara kaygılı ve hassas insan gördüler mi de hemen yapıştırıveriyorlar beyaz türk'ü, elitisti filan. sorun bambaşka.

dil devrimi karşıtı osmanlıcıların uydurduğu fenomen.

evet türkiye'de var böyle bir sorun ancak kürtler filan da kendilerini sütten çıkma ak kaşık sanmasınlar. insanların dna'larına bakarak ne kadar türk olduklarına karar vermek son dönem kürt enteleküel zevatın popüler aktivitesi. sıkıştıkları yerde de ağızlarını gere gere moğol artıkları, mongol piçleri, orta asya'ya defolun gibi ırkçı söylemlerde bulunmasını pekala biliyorlar. evet, türkiye'de ırkçılık var ama türkler en az ırkçı olanlarıdır. diğerlerinin ırkçılığı ise sempatiyle karşılanıyor. asıl bundan korkmalıyız.

sözlüğü komple büyük harf yapalım da bitsin bu lakırdılar dediğim kampanyadır.

türkiye’deki tatlı su müslümanlarının, yani türk insanının çok büyük bir çoğunluğunun, farkında olmadan benimsediği hede. hani hep duyarız ya “kime ne benim namazımdan, benim kalbim temiz bikerem” ya da “‘önemli olan niyet” hatta “o zaman için bu ayet inmiş olabilir ama şimdi gerekli değil” vb. ifadeler duyarız ya; ha işte bu insanlar adını koyamadıkları bir tür deistik hayat yaşıyorlar.

%15 oranında devlete gelir vergisi ödenmiyorsa patlayabilecek olan maaşlardır. ben insanlık vazifemi yapayım da gerisi önemli değil. amanın diyeyim!

resmi evraklar üzerine dolma kalem, tükenmez kalem ya da pilot kalemle kişinin el yazısıyla attığı orijinal imzası.

okurken insanı ''o kadar devlet kurup kurup batırmışsınız, bununla da övünüyorsunuz, en uzun ömürlü devletiniz 600 yıllık, püh sizin devlet geleneğimiz dediğiniz şeye'' gibi düşüncelere gark ettiren tarihtir. aslında okunurken bol bol ders çıkarmak mümkündür ancak milletçe ders çıkarmak gibi bir özelliğimiz kültürel kodlarımızda bulunmadığı için her seferinde eskisinden daha beter batırıyoruz

bir kaç günlük çiçeği burnunda yazar olarak şu an için göremediğim değişikliklerdir. dilerim zaman içinde kafa dengi dostlar edinebilirim.