1.
nötrino adlı atom altı parçacıkları yakalamak için kullanılan dedektör sistemi.
nötrinolar, elektriksel bakımdan yüksüz parçacıklar. bu yüzden genellikle maddelerle etkileşime girmiyorlar. bu nedenle "hayalet parçacık" olarak da anılıyorlar. bunları tespit edebilmek biraz zahmetli bir iş.
nötrino dedektörleri içinde sıvı tankları bulunur. sıvının türü her dedektörde farklıdır. bu sıvıların içinde, nötrinolara tuzak olan parçacıklar bulunur. nötrinolar bunlara enerjilerinin ve momentumlarının bir kısmını aktarır.
bu tuzak ya da hedef parçacık, eğer elektrik yüklü ise, kazandığı momentum ve enerjiyle çok yüksek hızlara ulaşabilir. bu esnada da cherenkov ışıması yapar. bu da nötrinonun oradan geçtiğine ilişkin bir bilgidir. fakat bu durum oldukça nadir gerçekleşir. bu nedenle onları tespit etmek zordur.
dedektörler, tuzak parçacıklara çarpacak nötrino sayısını artırmak için, son derece büyük olarak tasarlanırlar. böylece birim alan başına düşecek nötrino sayısı daha fazla olabilir ve tespit yapmak görece biraz daha kolaylaşır. bazı durumlarda nötrinolara farklı cinsten nötrinoya dönüşebilirler. bu da yine, yüklü bir bozon değişimine neden olduğundan, hedef parçacığın da tür değiştirerek nötrino varlığını ele vermesiyle sonuçlanır.
nötrinolar uzaydan, her yönden gelebilirler. ancak uzaydan başka parçacıklar da geldiğinden, dedektörlerin bu parçacıklardan korunması gerekir. bu yüzden de bu dedektörler su altı, yer altı, kullanılmayan madenler gibi derin ve korunaklı bölgelerde inşa edilirler. son yıllarda ufak olan ve elde taşınan versiyonları da tasarlanmaya başlandı.
bu da mini olan:
nötrinolar, elektriksel bakımdan yüksüz parçacıklar. bu yüzden genellikle maddelerle etkileşime girmiyorlar. bu nedenle "hayalet parçacık" olarak da anılıyorlar. bunları tespit edebilmek biraz zahmetli bir iş.
nötrino dedektörleri içinde sıvı tankları bulunur. sıvının türü her dedektörde farklıdır. bu sıvıların içinde, nötrinolara tuzak olan parçacıklar bulunur. nötrinolar bunlara enerjilerinin ve momentumlarının bir kısmını aktarır.
bu tuzak ya da hedef parçacık, eğer elektrik yüklü ise, kazandığı momentum ve enerjiyle çok yüksek hızlara ulaşabilir. bu esnada da cherenkov ışıması yapar. bu da nötrinonun oradan geçtiğine ilişkin bir bilgidir. fakat bu durum oldukça nadir gerçekleşir. bu nedenle onları tespit etmek zordur.
dedektörler, tuzak parçacıklara çarpacak nötrino sayısını artırmak için, son derece büyük olarak tasarlanırlar. böylece birim alan başına düşecek nötrino sayısı daha fazla olabilir ve tespit yapmak görece biraz daha kolaylaşır. bazı durumlarda nötrinolara farklı cinsten nötrinoya dönüşebilirler. bu da yine, yüklü bir bozon değişimine neden olduğundan, hedef parçacığın da tür değiştirerek nötrino varlığını ele vermesiyle sonuçlanır.
nötrinolar uzaydan, her yönden gelebilirler. ancak uzaydan başka parçacıklar da geldiğinden, dedektörlerin bu parçacıklardan korunması gerekir. bu yüzden de bu dedektörler su altı, yer altı, kullanılmayan madenler gibi derin ve korunaklı bölgelerde inşa edilirler. son yıllarda ufak olan ve elde taşınan versiyonları da tasarlanmaya başlandı.
bu da mini olan:
devamını gör...
2.
2018 yılında fırlatılan nasa'nın solar probunun üzerinde bulunuyor bundan sanırım. 2025 yılında yılında güneşe en yakın konuma gelecekmiş. bu konumda güneş ile arasındaki mesafe 690bin km olacakmış, vay canına.
devamını gör...