oğlunu gelinden kıskanan kaynanaya yapılması gerekenler

önce kaynana olan hanımefendiye bir zamanlar kendisinin de "gelin" olduğu hatırlatılmalı. sonra oğlunun turşuluk bir malzeme olmadığı anlatılmalı ve vakti gelince biri ile evleneceği gerçeğini kabul etmesi gerektiği öğretilmeli. hepsinden önce "eğitilmeli".

gelin sıfatı ile kıskanılan kızın da bir insan evladı olduğu fark ettirilmeli.
kıskanmamanın ne olduğu konusunda detaylı açıklama yapılmalı. ve kıskanması gereken kişinin "kocası" olduğu hatırlatılmalı.

şayet oğlunu çok seviyorsa ve mutlu olmasını istiyorsa "aile ilişkisine" karışmaması gerektiğini bilmeli.

hepsinden önce "saygı" ne demek onu bilemeli. kaynana olmak size ayrıcalık tanımaz!

bir (bkz: femina summa prudentia) ukdesi

itaat etmek yeterli olacaktır. sonuçta büyüğünüz.

kaynar kazan etabına geçiyoruz sayın seyirciler.

allaha havale etmeli.

burası karışacak vaziyet alın.

gelindi kaynana oldu
gelin kaynana olucak

hoşgörü
ve
görüpte sineye çekmekten zarar gelmez

aslında kaynanaya bir şey yapmanıza yahut anlatmanıza gerek yok, karar mercii sizsiniz.
hiç masum ve sağlıklı olmayan bir davranış bu.
daha konuşarak anlaşabileceğiniz düzeydeyse denenebilir.

eğer bir anne oğlunu gelininden kıskanıyorsa ve bu tutum çiftin evliliğine sirayet etmişse “artık”kaynanaya dönüp;
-kaynanacım oğlunu alıp koynuna uyuyabilirisin, belli ki oğlun senin için yalnızca bir evlat değil, denmelidir.
kocasının annesine olan tavrına bakmalı ve destekler nitelikteyse -ki hep öyledir, çok azı şikayet eder- dönüp;
-keşke annenin elini tutmayı bırakabildiğinde benimle evlenseydin, denir ve sonrasında ardına bakmadan koşulmalıdır. kimse kimsenin zottirikten egosunu, travmatik yansımalarını; büyüyememiş, bağımsızlaşamamış, merkezine önce yuvası sonra ailesi fikrini oturtamamış kocayı, çekmek zorunda değil. o kadar da değil.

nihayetinde siz annesinin eteğinde bir erkekle evli kalıp kalmamayı sorgulamanız lazım. bunu sempatiyle yahut önemsemez tavırla karşılayan kocanın hayata duruşunun her bir zerresini sorgularım ben. aileden bağımsızlaşamamış eş kadar tehlikeli ve toksik çok az şey vardır çünkü.

hem biraz vicdanlı olun. günün sonunda anne-oğul sarılarak ağlaşırlar özlemle. bunu onlardan esirgemeyin.

arkadaşlar, sevgili hemcinslerim...
o insanın "annelik" olayı siz üniversiteden mezun olduğunuz gün bitti.
artık ayakları üzerinde durmak "zorunda" olan bir bireysiniz.
o kişi artık bir anne değil, sadece ebeveyn olmalı sizin için.
sevin, sayın tabi ki.
ama hayata dair herhangi bir şeyinize karıştırmayın.
karıştıracaksanız gidip annenizin dizinin dibinde soyduğu mandalinayı yiyerek hayatınızı geçirin.
sağda solda ben yetişkinim falan demeyin.

bir erkek olarak, çevremde var böyle 1-2 tane anneci erkek.
ben çekemiyorum ulan.
kadınlar ne yapsın?

olm nası dertleriniz var kendinizi dramlardan drama sokmayın lüzumsuz.
ikisini de hekimlere emanet ediniz s*tir olup gidiniz.
ne diyeyim.
iyi ki böyle bi durumda değilim.
bundan daha farklı dertlerim var ya.
hayatım kayık lan benim
eş meş kaynana derdi neymiş ben özgür yaşadım bilmiyorum biri nikahlı eşim olacaksa ben buna dikkat ederim abi bu ne böyle ailesiyle evlenmiyorum ya
topluca yatağa geçmiyorsak göbek bağınızı kesin bi zahmet.

burada sorulması gereken doğru soru. eşinizi seviyor ve evliliğinizi yürütmek istiyor musunuz?
cevap net degılse o zaman oğlanı anasına yollayabılırsınız.

ama cevabınız evetse olaya bakış açısını değiştirmeniz gerekir.

bir anne oğlunu gelinden neden kıskanır?
çünkü kendi evliliğinde sevilmemiş ve deger gormemıs kadın emeklerini oğluna verir. en nıhayetınde kendı elinde buyuyecektır. yıllarca verdıgı emegın baska bır kadın tarafından kullanılıyor olmasını sındıremez.
anne akıllı bir kadınsa candır doğru degerlendırın. ama hem duygusal hem yalnızsa o zaman kendınızı hırpalamadan onu da anlamaya calısın. empati eksikliği bizim toplumumuzda ciddi bir sorun.
birilerinin ona sevgı gostermesıne, deger vermesıne ihtıyacı var. kalan kısa ömründe kendısını mutlu etmek aslında o kadar kolay ki. belli ki biraz adım atsanız sıze elınden geldıgınce yardımcı olacak. ama banane diyip sivrildikçe siz onun da dikenleri çıkıyor böyle. tatlı dilin çözemeyeceği sorun yok, diliniz tatlı değilse bile usluba onem verebılırsınız.önce sizin, bırını sevmeyi ıstemeniz gerekir. başta zor olsa da zamanla sizi anlayacak tanıyacak ve sevecektır. sevmese de olur ama herkes sınırını öğrenir. saygısızlık yapmayın kafi. bir kere yaşıtınız değil bunu aklınızdan hiç çıkartmayın, yaşına uygun hareket etmemesi sorunsa davranışlarınızla ona anne oldugunu hatırlatabılırsınız sadece. sadece oğlunun değil, artık sizin de anneniz. her kadının yumuşak karnı evladıdır. siz kızı olmaya karar verirseniz içgüdüsel olarak o da size anne olmaya başlar. iki kadının kavgası uzarsa zararlı oğlan çıkar. ya boşanır ya anasına hasret kalır.

siz siz olun akıllı olun. siz akıllı olursanız. kafanız rahat eder. kocanız rahat eder. kayın valideniz de rahat eder.

diş fırçasını klozete sürün o kaynananın.

kaynar kazana atmali,
yandım gelin deyince altına odun atmali.

şalvar davası filmini izleyip taktik çıkarmak.

oğluyla evlenmemek.

dur lan zaman yolculuğu paradoksu oldu.

işinin ehli bir hocaya büyü yaptırıp bu cadının ağzını dilini bağlamak tabii ki. kafayı yesin, durduğu yerde aklını yitirsin allah'ın belası. kazanan biz olalım kızlars.

kocasının yemeğine haberi olmadan azdırıcı atmak...

tabii bunu sürekli yapabilecek birini bulmak lazım. hep onların yanında olan bir kişi..
azdırıcıyı alan bünyenin iştahı tekrardan kabaracaktır. bu vesileyle de kaynana zevkin doruklarına çıkıp oğlunu gelinini unutacaktır...

azgın beyiyle mutlu mesut sevişsinler işte.
kaynana sen de az .... değilsin ha!
nasıl da hoşuna gidecek kim bilir...