oğuz atay okumaya korkanlar kulübü

köklü bir edebi kulüp. binlerce üyesi var. neden korktuklari belli değil. sanırım anlayamayip aptal hissetme korkuları var. oysa ki çok kolaydir onu anlamak. çekinmeyin ısırmaz.

oğuz atay okumaya başlayıp da hoşuna gitmeyenler kulübü açılırsa üye olurum.

ben yıllarca hazır olmadığı düşünüp uzak durdum daha sonra saygım biter dedim. sonra masa dergisinin oğuz atay sayısından sonra okumaya başladım.

önce oğuz atayın herhangi bir kitabını alırsınız, okursunuz açılır heralde diyerek okumaya devam edersiniz yine sarmaz yarım bırakıp rafa kaldırırsınız. tavsiyem (bkz: yusuf atılgan aylak adam) dan başlayınız. sonra (bkz: oğuz atay tehlikeli oyunlar) ile yola devam edip en son (bkz: tutunamayanlar)yapınız. o zaman yol alabilirsiniz.
hayata yaşama ve tutanamayan bizlere öyle yol gösterici kitaplar ki ifade edemiyorum. okuyun

korkunun ecele faydası yok.

tutunamayanlar kitabını bitiremeyenlerin üye olduğu kulüp.

aynı durum bende de vardı, ta ki behçet abi(allah rahmet eylesin) duruma el atana kadar."delikanli bak bakalım, korktuğun kadar var mıymış?" derken babacan bir tavırla sırtıma vurması ile başlamış, o gün kadıköy'den eve dönene kadar bitirmiştim kitabı.ilgili kitap ektedir efenim.*

(bkz: korkuyu beklerken)

kitap okumak sayfaları bitirip geçmekten öte konusunu özümseyip insana farklı düşünce şekilleri kazandırmak olduğundan bazı yazarlar var şu an için okumuyorum. çünkü biliyorum ki o an o kitabın bir faydası olmayacak. kaldı ki bazı yazarlar ve kitaplar var bence grup olarak okunulup detayların derinlenmesine irdelenmesi çok önemli. öbür türlü kitap biter bitmez mi canım 600 küsür sayfa bir şey nihayetinde.

tutunamayanlara bir kez tutunmayı başarabildiğiniz vakit bir daha kopamazsınız. yalnızlığın, toplumsal soyutlanmanin,tercih edilmiş yalnızlıkların adamı, büyük insan, oğuzum, atayım benim.

korkmayın. her türlü ilk okumalarda bir şey anlamıyorsunuz.

şahsen tutunamayanlar'ı ortaokulda edinmiştim eve getirene kadar kolum ağrımıştı. bir miktar ondan korkmuştum. hem sıkılıp durmuştum okurken. ama saygı duyduğum başarılı bir yazar. sadece, ortaokula giden birine okumasını önermem.

doğal bir durumdur. nacizane bu duruma önerim, hayatıyla paralel giderek okunmasıdır.
biyografi kitaplarına çok bakmayın. fena halde alıntılar görüp, spoiler denilen o şeyden yiyebilirsiniz. onun yerine ilk etapta internetten hayatını okuyun. tutunamayanlar'ı okurken zorlanacaksınız. biliyorum. zorlanmadım diyen filozof atakan'dır.
çok bölük pörçük yazılmış bir yazı oldu. son bir öneriyle bitiriyorum. önce korkuyu beklerken'i okuyun ve yazara alışmaya çalışın. hakkında videolar izleyin.
olur bence. ben hepinize güveniyorum.

albayımmmm.
okuyun be albayımmm.

t: dünyanın en gereksiz korkusu bu olsa gerek. bu ülkenin bir şey okumaya olan korkusunun sebebi nedir çok merak ediyorum. göklerden gelen emirler toplanmış kitap olmuş, ilk maddesi '' oku '' ama bu insanlar onu da okumuyor. sonra da ben şu dine mensubum. neyse konumuz bu değil.

açın, okuyun bu kadar basit. altı, yedi yaşında okuma yazma öğretiliyor zaten. ondan sonra okuyacaksın işte. okumayı öğrendim ama korkuyorum... yahu oğuz atay okuyamayan nietzsche nasıl okuyacak onu da pek anlamadım. hadi nietzsche'de olmasın, başka biri olsun.
albay, olric falan filan hep...

not: kürk mantolu tutunamayanlar spor.

önce kendi el yazısıyla yazılmış haline de yer verilen günlük kitabını okuyarak, orada romanlarındaki karakterler ile ismen de olsa tanışarak, siz dostoyevski kitaplarını okurken bile ana karakterlerini dahi aklında zar zor tutarken onun çok silik bir karakterden bahsedişine denk gelip ona hayranlık beslemeye başlayarak bu korkuyu yenebilirsiniz arkadaşlar.

bilmiyorum belki de denemeye yanlış kitapla başlamış olmamla ilgilidir. poyraz karayel izlerken heves etmiştim ama gerisi gelmedi. tutunamayanlar akmadı.

elimdeki kitaplar bitince başlamayı düşünüyorum ama belki de kurgusu daha düz bir kitapla başlamak gereklidir.

okumuş yazarlar hiç okumamış yazarlara hangi kitapla başlamaları konusunda tavsiye verebilir aslında.

(bkz: tutunamayanlar)'dan başlamayın. (bkz: tehlikeli oyunlar)'dan başlayın. tavsiyedir.

bir kitap üzerinden hayatınızı sorgulamaya başlayacaksınız, yaşamayın zaten. cesur olmak, pembe götlü olmaktan daha kazançlı. hepsini de okudum. bana bir şeyde katmadı. mıymıntı hayatlarınızı da alıp defolup gidin buralardan.

oğuz atay’ı herkes okur ama herkes anlayamaz. onun da amacı zaten bu, onu anlamak isteyenlere hitap eder. oğuz atay’ı, oğuz atay yapan da bu!..
kitaplarını anlamak için en basitinden kullandığı teknikleri, ironileri ve de onun kendine has dilini kısacası onu bilmek gerekiyor. bunlar hakkında bir fikriniz yoksa oğuz atay’ı okumayın derim aksi hâlde sadece okumuş olursunuz, tabii sıkılarak.