okuduğun mesleği yapamamak

en çok ağrıma giden konulardan birisidir. o kadar emek veriyorum ve karşılığında sadece yaptığım iş kıyafet katlamak hani iş bulabilsem kendi mesleğim hakkında bir an düşünmem giderim fakat türkiye şartlarında imkansız görünüyor.

ya okumayı bitirsek yapıcamda bitmiyor bitmiyor.

3 farklı okul 3 farklı meslek dalı okudum yapmıyorum. yapamıyorum değil sıkıcı geldi lan !

çoğumuz öyle değil miyiz zaten.

ucunda para yoksa gayet normal olandır. sevdiğiniz işi yapın yalanlarına inanmayın. tek bir amacınız olsun o da en kısa zamanda finansal özgürlüğünüzü kazanmak. hangi meslek, iş sizi 40 yaşına gelmeden dolar milyoneri yapıyorsa o mesleği, işi yapın. sonra da zenginler gibi oturduğunuz yerden, çalışmadan paradan para kazanarak istediğiniz gibi bir hayat yaşayın.

"insanın parası varsa çalışmak zorunda kalmaz. böylece zamanı satın alır. bu kalan zamanda da kendini mutlu edebilecek şeyleri yapar. yani para mutluluğu satın alır." - albert camus

karanlık sanatlara karşı savunma okuyanlar durumdan en çok muzdarip olanlardır.

çağımızda erişkin voldemort kalmamıştır.

o yüzden seherbazlar an itibariyle çiğköfteci dükkanı açarak hayatlarını idame ettirmeye çalışırlar.

kaç yakınımın tanı konma sürecinde bulundum, doğru şekilde konsülte ettim, doğru yerlere yönlendirdim hatırlamıyorum. annemin iki farklı kanser gelişimine erken teşhis koyulabilmesi konusunda yardımım dokundu farklı iki zamanda. babamın tip 2 diabeti sürecinde nispeten erken sayılabilecek dönemde şüphelerim ile oral ilaçlarla hayatına devam edebilmesini sağladım ya da haddimi bileyim katkım oldu diyeyim. geçen haziran ayında zonguldak'ta yaşayan teyzemin bir türlü düşmeyen akut faz reaktanları* nedeniyle edirne'ye sevkini sağladım. her tetkikiyle bizzat ilgilendim ve akla ilk gelen enfeksiyon tablosundan değil vaskülit sebepli bu bulguların oluştuğu konusunda romatoloji kliniğinde saygıdeğer hakan hocam ve elif ablamla birlikte tanısının koyulmasına katkıda bulundum. bu mesleği ne kadar sevsem de yapabildiklerim bu kadardı çünkü ehliyetim yok mezun olamıyorum bir türlü*

neticede mesleğimi bir şekilde bir ucundan da olsa yapıyorum sadece para kazanmıyorum*. pek çok iş yaptım tabiplikten aldığım hazzı hiç bir şeyden alamadım.

bu da benim iç döküşüm olsun.

benim okuyup da yapamadığım mesleğim bile yok. üniversite terkim.

bu devirde kariyer ve meslek hikaye. liberal kapitalizmde işine gelen işi yapacaksın. yani parana bak, dalgana bak ağa.

izin verseler yapacağız da atanamıyoruz ki