okul bağış parası

işte yine geçmişin acılarının depreşme zamanı;
seksenli yıllar, agah efendi orta okuluna kayıda gitmişiz. okula bağış yapılması gerek. annemin böyle bir parası yok. yere bakarak, neredeyse ağzının içinde konuşuyor ''bağış yapamayacağım''.

kızgın bakışlı badem bıyıklı müdür yardımcısı öbür kutuyu uzatıyor: dil kurrası kutusu. benim yabacı dil artık ''fransızca''. bağış yapanların kutusunda kala kalıyor ''ingilizce''ler.

benim sınıf 1-i. evet 'i'. niye? çünkü en son harfler fransızca ve almanca dillerindeki fakirler için. a-b-c-d-e-f-g-h ingilizce dillerinde. bağış yaptılar ya da müdürden torpilliler, tanıdık hısım falan. körpe yüreklerde ne hazin yaralar açıyor bu ''eğitimciler''. ne ayıp.

onca yıl geçti hala ''kayıt parası'' ahlaksızlığı sürmekte. ne zormuş bir şeylerin değişmesi. iiii