öldükten sonra ne olduğunu kimsenin bilmemesi

bilinç, en temel biçiminde bildiğimiz şekliyle bize zihnimizi veren bir dizi atom ve elektron olarak anlaşılabilir. biz öldükten sonra bu parçacıkların çalışmaya devam etmesi de mümkün olmadığı için karanlığa hoş geldiniz.

olur mu canım öyle şey. önüme sürekli videolar düşüyor. bazı bilgin amcalar geçiyor kameranın karşısına x kişisinin ölüm anısını anlatıyor.
binlerce beğeni ve yorum alıyorlar. bir insan evladı çıkıp da x kişisinin bunu nasıl birine aktardığını sormuyor. hayretler içerisinde yorumlar yazıyorlar.
üstelik bu bilgin amcaların böyle videoları da baya bi arttı.
efendim bilgiye sahip olan güçlüyse mutlaka bilgiyi aktaran da en az sahip kişi kadar kudretlidir diye düşünüyorum. hatta biraz da yüce gönüllü de geliyorlar. o yüzden bu yüce gönüllülüklerini bize yeniden anlatmak için kendileri bu deneyimi bizzat yaşayabilirler. biz beğeni ve yorumlarınızı esirgemeyiz korkmasınlar.

yaşadıktan sonra ne olduğunu da kimse bilmiyor.

az buçuk herkesin içine bir şeyler doğuyordur diye düşünüyorum. benim düşüncem aslında ne olacağını bildiğimiz yönünde, sadece hatırlamıyoruz; yoksa yaşamı deneyimlemenin bir anlamı olmaz.

(bkz: sessiz gemi)

ben öğrendim. müritlerime bu akşam 21.00 de sözlük radyosunda açıklıyorum.

sonsuz karanlık.
bilimsel açıdan hiç bir anlatımı yok.
dinsel açıdan ise üfff şelaleler tropik meyveler huriler nuriler.
siz yine de bilimden şaşmayın derim.


not : modlar başlığı düzeltirse bizim de gözümüz kanamaz.
-öldükten sonra ne olduğunu kimsenin bilmemesi-

ruhu bedene bağlayan gümüş kordon belirlenen vakit geldiğinde kopar. bu bedenin ölümüdür.
bu aşamada ruh (bilinç) öldüğünün farkında olmaz ve 3 gün dünyada dolanmaya devam eder. şiddetli yas gibi durumlar ruhu dünyaya bağlar ve ruh arafta kalır. mal, mülk düşkünleri; öfke ve ihtiras gibi negatif duygularla ölen ruhun arafta kalışı çok daha uzun sürebilir. (bkz: ölmeden önce ölünüz)

ne zaman, nasıl öleceğimiz bellidir. yazılmıştır. ruh dünyaya inerken amnezi ile yani unutturularak iner. zaten unutturulmasaydı, gelecekte ne deneyimler yaşayacağımızı bilseydik dünya yaşanmaz olurdu.

burada regresyon terapisi sırasında nasıl öleceğini (bilmeden) anlatan, covid dönemindeki ölümünden sonra tabir caizse kahrolan annesi ile bağlantıya geçen eren'in anlattıklarını dinleyebilirsiniz. (dinleyin ve öğrenin ve yayın ... yayın ki materyalist ihtiraslar son bulsun)

ilginç olan şu ki, eren farklı ışıklar arasında geçiş yaptığından bahsediyor. bana göre her bir 'ışık' çok boyutlu ruhun farklı zaman ve mekanda farklı hayatlar yaşadığını anlatıyor. burada anlatılanlarla da uyumlu. #3374025

ben biliyorum. yaşıyorsun.