olmadık zamanda akla komik bir şeyin gelmesi

ya bazen böyle kalabalık ortamda falan aklina öyle bisi gelir ki gülmemek için zor tutarsın kendini deli sanmasınlar diye. ben artık tutmuyorum.

ortamda yaşlı insanlar varsa istisnasız mutlaka aklıma düşer olaylar. akla bir şey gelmese de izlenim sonucu gülünecek malzeme çok çıkıyor.

sürekli ama sürekli başıma gelen lanet olası durum. sanki o an yaşanan olaylar o şeyin aklıma gelmesi için yaşanıyormuş gibi. hani benlik bir sıkıntı da yok kahkahalarla gülüp geçiyorum ama karşı taraf yanlış anlayınca ortalık kızışıyor.

insanların sizi deli sanması için iyi bir sebep olur. ya da ciddi ortamlarda terbiyesiz olarak nitelendirilirsiniz. sanki beynim benim aleyhime çalışıyormuş və beni bitirmek istiyormuş gibi hissediyorum.

eline telefonu alıp ona bakarak telafi edilecek durum.
özellikle kendi yaptığım komikliklere çok gülerim, birde bu durumla ilgili sevdiğim insanların yorumlarına.
markette iken öyle birden aklıma gelir, ağzım gayri ihtiyari kulağıma doğru gider, kahkaha patlacak kadar dolarım.
alırım elime telefonu hemen bir kankamı ararım, bir yandan anlatır bir yandan rahat rahat gülerim.
gülmek kıymetlidir, onu kaçırmayın.
gülmek bedene ve ruha iyi gelir.
elalem ne der demeyin, arayın birini başlayın gülmeye.
yanlış numara bile olur, hatta aramış gibi yapın, kendi kendinize konuşun. kim anlayacak gerçekte karşıda kimse olmadığını.

namaz esnasında aklıma gelen senaryoları toparlayabilirsem cem yılmazı bile geçebilirim

aga kimse kusura bakmasin, sozlukte vefat haberi, kotu haber gorunce guluyorum.

yani istemsizce, aklima 1 sey de gelmiyo, tik gibi. bilincaltim gul lan gul diyor, icimden lan buna gulunur mu diyorum.

yani bilerek degil ama soyliyim, tamamen bilincalti, psikolojik. nedense beynimi kontrol edemiyorum.

yardimci olabilcek varsa detaylara ve cocukluguma inebiliriz.