olmamalıydı dedirten durumlar

olmamalıydı diyorum bazı şeyler için sonra duruyorum düşünüyorum olması gerekiyormuş

kitapta geçen ve son zamanlarda bir çok yerde karşıma çıkan cümle; hayat bazen sana istediğini değil ihtiyacın olanı veriyor.

doğruydu biz istesekte istemesekte o getirisi ve götürüsü olan döngüsel sisileleri yaşamamız gerekiyorsa yaşıyoruz.

bazen bazı insanları hiç tanımamayı diliyorsak
bazen bazı yollara da hiç girmemeyi diliyoruz ama günün sonu değiştiremeyeceğin yaşanmış gerçeklerin arasında ve belkide arkasında o soru ne fark eder?

olmuş olana ne çâre bilinmez ama bundan sonrası hayat bildiği gibi gelsin. kendime sarılıyorum çünkü bana bunu ben ve ailemden başka kimse yapamadı ve ben bunu hep bekledim. hata bendeydi kaderi zorlayamazsın bir şeyin olacağı varsa olur. sürecin içersinde bazen o yerlere gidilmemeliydi, bazen o cümleler söylenmemeliydi, bazen de söylenmeliydi işte. bazende buralara gelinmemeliydi çünkü burası bana beni kendime kadar olan bir gerçeklikte çok çıplak bıraktı ve sen, düşünme hiç neden diye iyi geceler

olmasa da olurdu dedirten durumlar olsa da,
olmamalıydı demiyorum hiçbir şey için.

çok boş, etkisiz sandığımız şeyler dahi bir amaç üzere yaşanır hayatlarımızda lakin pek çoğumuz göremeyiz.

teslimiyet ve kabullenmenin verdiği iç huzur, her şeye bakışımızı değiştirir.

bazı şeyler de olsa da olur olmasa da olur.
bu gibi haller zaten hayatın reklamları gibi bir şeydir.
kısacık yer kaplar hayatımızda, kimi işine yarar kimi de seninle hiç alakalı değildir. *

bazı insanlarla biraz erken, bazılarıyla biraz geç, bazılarıyla da hiç tanışmamayı dilerdim.

yüzümde kardeşimin tırnak izleri olmamalıydı. her şeyi sineye çekerim ama bu saygısızlığı uzun bir süre unutamam.