1.
bir georges rodenmach kitabıdır.
kitabın kapağını açıp ilk cümleyi okumadan hemen önce aklıma kavafis geldi. ne zaman bir şehirle ilgili bir kitap okumaya başlasam kent şiirini hatırlamadan edemem zaten.
şehir yaşayan bir varlıktır aslında. biz onu olduğu gibi kabul etsek de o olduğundan çok farklıdır, olduğundan çok fazlasıdır. bir şehri seversek, o şehirde yaşayan birini seviyoruzdur. ahmet hamdi tanpınar üstadın dediği gibi “ bir şehri sevmek aşka sebep aramaktır.”
sorun şudur ki şehri sevmenize neden olan kişiyi kaybettiğinizde şehir de hırıltılı bir can çekişme safhasına girer ki bu safhadan sonrası bitkisel hayat gibi saydam bir ruh haline neden olur hem şehir için hem de bu kaybın mağduru için.
eşini kaybeden bir adamın brugge şehrini dolaşıp şehrin ölümüne şahitlik edişini okuyacağız bu kitapta. anıların yoğunluğunun kötü kokan bir sis gibi şehrin üzerini kaplamasına şahit olacağız, hiçbir suni teneffüs kurtaramaz can çekişmekte olan bir şehri.
kavafis ve ahmet hamdi tanpınar’ı da yanıma alarak okudum kitabı. böyle nedensiz çağrışımlar kitabın yoğunluğunu artırır elbette ama hikaye zaten o kadar yoğundu ki sanki kendi hacmini de aştı böylelikle. her şehir doğru yaşandığında bir roman olabilir. bu kitapta derin bir hikaye dönse de aslında baş kahraman brugge. ve maalesef artık aramızda değil.
kitabın çevirisini türkçede yapılmış en iyi iki çeviri sayılan don quijotte ve kayıp zamanın izinde kitaplarının çevirmeni, büyük insan, gözbebeğimiz roza hakmen yapmış. sadece bunun için bile okumaya değerken bir de selim ileri’nin sonsözü eklenince değmeyin gitsin.
kitabın kapağını açıp ilk cümleyi okumadan hemen önce aklıma kavafis geldi. ne zaman bir şehirle ilgili bir kitap okumaya başlasam kent şiirini hatırlamadan edemem zaten.
şehir yaşayan bir varlıktır aslında. biz onu olduğu gibi kabul etsek de o olduğundan çok farklıdır, olduğundan çok fazlasıdır. bir şehri seversek, o şehirde yaşayan birini seviyoruzdur. ahmet hamdi tanpınar üstadın dediği gibi “ bir şehri sevmek aşka sebep aramaktır.”
sorun şudur ki şehri sevmenize neden olan kişiyi kaybettiğinizde şehir de hırıltılı bir can çekişme safhasına girer ki bu safhadan sonrası bitkisel hayat gibi saydam bir ruh haline neden olur hem şehir için hem de bu kaybın mağduru için.
eşini kaybeden bir adamın brugge şehrini dolaşıp şehrin ölümüne şahitlik edişini okuyacağız bu kitapta. anıların yoğunluğunun kötü kokan bir sis gibi şehrin üzerini kaplamasına şahit olacağız, hiçbir suni teneffüs kurtaramaz can çekişmekte olan bir şehri.
kavafis ve ahmet hamdi tanpınar’ı da yanıma alarak okudum kitabı. böyle nedensiz çağrışımlar kitabın yoğunluğunu artırır elbette ama hikaye zaten o kadar yoğundu ki sanki kendi hacmini de aştı böylelikle. her şehir doğru yaşandığında bir roman olabilir. bu kitapta derin bir hikaye dönse de aslında baş kahraman brugge. ve maalesef artık aramızda değil.
kitabın çevirisini türkçede yapılmış en iyi iki çeviri sayılan don quijotte ve kayıp zamanın izinde kitaplarının çevirmeni, büyük insan, gözbebeğimiz roza hakmen yapmış. sadece bunun için bile okumaya değerken bir de selim ileri’nin sonsözü eklenince değmeyin gitsin.
devamını gör...
"ölü brugge" ile benzer başlıklar
brugge
6