ölülerin yaşantısı

karmakarışık , bilinmeyen ruhların arasından geçip sessizce kendi asma ağacına yerleşiyorsun. karanlık, ıslak ,nemli havada ne yapacağını bilmeden diğer ruhlara bakıyorsun. hiç telaşlı değiller bu senin biraz canını sıkıyor çünkü sen telaşlı ve hiç bir şey bilmez haldesin, arada bazıları sana bakıyor ve kötü kötü gülümsüyorlar . her gözünü kırptığında bir gök gürültüsü ve önüne bir yıldırım düşüyor.

teknik olarak anlatım bozukluğu içeriyor çünkü onlar artık bir yaşantıya sahip olmadıkları için ölü sıfatını kazandılar.


eğer ölümden sonrası kesin olarak varsa öldüklerine inanamadıklarına ve acıdan kahrolduklarına inanıyorum.

hayatını kaybetmek kadar acısı yoktur.

hepimiz baloncuklarız ve birgün patlayacağız.
(bkz: oksimoron)

dirilerin her gün helva yedikleri pembe bir dünyada yaşadıklarını sanmaları.