ömer baba

başa ne gelirse gelsin, nasıl bir felaket zuhur ederse etsin anında bilgeliğini göstererek insanların kalplerine sıcacık hikmetli kıssalar üfleyen karakter. kalplere fısıldayan adam.

üflediği ney istanbul'un bir ucundan çıkar diğer ucunda geçen sahnede uhrevi bir biçimde vuku bulur.

şöyle yaran diyaloglara sahiptir:

+ ömer baba davayı kaybettik, ali de ölmüş..
- günlerden birgün kabuğunu sırtında taşıyan çilekeş kaplumbağa...

elindeki neyle kafasına çat çat vurmak istediğim kurtlar vadisi karakteridir.
babacım bir dur sakin ol gözünü seveyim kendini deli gibi yaptın yahu.
her konuya bir hikayesi her konuya bir yaklaşımı maalesef vardır.

aslında kendisi çok manalı şeyler söyleyen vadi karakteri. ali, ömer babayı ziyarete deldiğinde ömer baba bir hikaye anlatır ve ali'ye dönerek ölmediğini biliyorum oğul der.

--! spoiler !--

ömer baba derin devlet katibiydi. bunu mektuptan anlıyoruz. aliyi başından beri biliyordu

--! spoiler !--

türk tipi yaşlı bilge arketipinin vulgarizasyonu neticesinde ortaya çıkmış bir hilkat garibesidir.

vadi izlerken hep ilerletirdim ömer babalı sahneleri :d

sahneleri hiçbir izlenmeyen kurtlar vadisi karakteridir.*

hiçbir zaman atlamadığım, dikkatle dinlediğim vadi karakteri.
evet, yaşlıları dinlemeyi seviyorum.

yıllar boyunca ney üfle, ölünce derin devlet çık.

''en büyük o mu bilmiyorum ama çok büyük''

konusma, sus lan dedirten karakter.