baba olunca anlarsın diyen babayı baba olunca anlamamak

bazen de anne-baba olduğunda daha çok anlayamıyorsun babanı. bir kendine bakıyorsun, çocuğun için verdiğin emeğe, sevgiye, ilgiye; bir de kendi babana bakıyorsun anlayamıyorsun. nasıl bu kadar ilgisiz, sevgisiz olabilmiş diye

anne olunca anlarsın diyen anneyi anlarım da baba olunca anlarsın diyen babayı anlamam çünkü babalık biyolojik bir geçiş ile gelmiyor.

çocuğunu kucağına alıp sevmemiş bir erkek için o çocuk diğer bebeklerden farksızdır demiyorum ama çok da farklı değildir diyorum.

bu nedenle baba olacak kişilerin karakter olarak çocuk sevmesi gerekiyor. eğer sevmiyorum diyorsa muhtemelen kendi çocuğu doğduğunda onu büyütmek ona angarya gelecek. gece ağlasa kalkıp bakmayacak veya büyünce zaman ayırıp veli toplantısına gitmeyi işten sayacak vs.

şahin isimli komedyen demiş ya herkes ürememeli. çünkü tek ebeveyn ile büyüyen çocukta ileride olumsuz durumlar ortaya çıkıyor.

bazı anneler ilgisiz babanın doğurduğu boşluğu kapatabilir bazısı kapatamaz. kendine hatta bebeğine zarar veren hasta olup kendini öldüren var.

sadece doğum sonrası depresyonunu söylemiyorum.

bu türk toplumunda standart bir bahane bulma yöntemidir.ebeveynler genellikle yanlış tavırlarını, baskıcı yanlarını, kaygı bozukluklarını bu cümlenin arkasına sığınarak anlamlı göstermeye çalışırlar.

her şey , her zaman “ evladını çok sevmekten oluyor bunlar.baba/anne olunca anlarsın.” cümlesine bağlanıyor.

açıkcası bir evlada değer vermek ve sevmek başkadır.onun hayatını yönetmek, kısıtlamak, tercihlerine karışmak ayrı.genelde bunların hepsinin üstü bu cümle ile kapatılmaya çalışılıyor ama asıl problem şu ki ; ben hiç bir evladın bu cümleyi ciddiye aldığını düşünmüyorum.

hepimiz bunun cillop gibi bahane olduğunun farkındayız.

demek ki daha iyi bir baba olmuş böyle dangalak bir baba olmamış. iyi olmuş. teşekkür ederiz.

kuşak farkı dediğimiz mevzu ile alakalıdır. dedemizin babalık anlayışı ile z kuşağı babası olmak zordur diye düşünüyorum.

kitap gibi düşünün olayı herkes her kitabı okuyunca anlamak zorunda değildir.

önce sen bi baba ol da. her üreyen baba olamiyor.

benim babam da bunu söylerdi ama öyle eve girip ortada hiçbir durum yokken bir anda tirad atmaya başlayıp söylemezdi. bir durum üzerindeki tutumuna tepki gösterdiğimizde söylerdi. örneğin gece geç vakitte ergen arkadaşlarımızla dışarlarda aylak aylak sürtmemize izin vermediği için kızdığımızda söylerdi. baba olmaya bile gerek kalmadan anladım bir ergene o saatte dışarda sürtme izni verilmemesi gerektiğini. dışarısı meth bağımlısı müptezellerle dolu. bu ve bunun gibi durumlarda babamı baba olmadan anladığımı söyleyebilirim. baba olunca da anlayacağım şeylerin sayısı artacaktır mutlaka. ama babamı anlamadığım milyon konu kalacak yine de geriye.

ha eğer baba kişisi kendisini her anlamda tüm zerresiyle anlamak konusunda bu cümleyi kuruyorsa saçmalıyor demektir.

çünkü öyledir muhtemelen.

ben baba olmadan önce bile anlamıştım zaten babalığın ne olduğunu. idolümdü babam benim, onun yaptığı babalığın çeyreğini yapabilsem çocuklarım ölene kadar sırtında taşır beni zira ben de aynen öyle yapmıştım.

lafını ettik madem duasını da es geçmeyeyim, kabrin nurla dolsun biz senden razıydık allah'ta senden razı olsun.

ben küçükken hep baba olmak istiyordum, sonra baba olamayacağımı öğrendim ilk okulda, o yüzden baba olunca anlayamayacağım seni babab, özürdilerim, kızın başaramadı..