1.
fernando pessoa'nın nişanlısı ophelia'ya yazdığı mektupları içeren kitap. yazarın vefatından sonra basılan kitap beni tam anlamıyla hayal kırıklığına uğrattı. pessoa'yı daha yakından tanımak isterken adamdan soğudum. bitmesi için okuduğum bir kitaptı. sadece sondaki ophelia'nın pessoa ile tanışmasını ve onu anlattığı kısım güzeldi. her sevgiliye yazılan mektup ahmed arif tadı vermiyor tabi.
mektup olduğu için edebi yön aramak yanlıştı belki. ama yine de bu kadar keyif alamadığım için biraz üzgünüm.
mektup olduğu için edebi yön aramak yanlıştı belki. ama yine de bu kadar keyif alamadığım için biraz üzgünüm.
devamını gör...
2.
bir fernando pessoa kitabıdır.
fernando pessoa dünya üzerinde eşi benzeri olmayan bir edebiyatçıdır. içinde onlarca farklı insan barındırır, öyle ki bazıları kendi öz benliğinin bile önüne geçer zaman zaman. kendi içinde bir pessoa lunaparkı taşır, gece gündüz demeden çalışan.
gerçek fernando pessoa cafe martinho da arcada’da oturarak sevgisine ve aşkına bir türlü güvenemediği biricik, minicik, iblis ophelia’sına mektuplar yazar.
daha önce birçok yazarın sevgilisine yazdığı mektupları okudum. hepsinde de nedende ya büyük bir özlem, ya bir çaresizlik, ya da sadece imkansız bir aşka yakılan ağıtlar vardı.
bunlar çok farklı mektuplar. sanki dünyanın en büyük yazarlarından biri değil de liseli bir aşık yazmış gibi. diğer yazarlar gibi bir gün yayımlanır mı düşüncesi ile değil de gerçekten aşkını anlatmak, iç dökmek, sitem etmek, sevgisini dile getirmek için yazmış yazar.
biraz hayal kırıklığına uğrasam da yazarın samimiyetini gördüğüm için, onun da sıradan bir insan olabileceğini inandığım için ve bu kadar çocuklaşabileceğini anladığım için içten içe de sevindim.
fernando pessoa dünya üzerinde eşi benzeri olmayan bir edebiyatçıdır. içinde onlarca farklı insan barındırır, öyle ki bazıları kendi öz benliğinin bile önüne geçer zaman zaman. kendi içinde bir pessoa lunaparkı taşır, gece gündüz demeden çalışan.
gerçek fernando pessoa cafe martinho da arcada’da oturarak sevgisine ve aşkına bir türlü güvenemediği biricik, minicik, iblis ophelia’sına mektuplar yazar.
daha önce birçok yazarın sevgilisine yazdığı mektupları okudum. hepsinde de nedende ya büyük bir özlem, ya bir çaresizlik, ya da sadece imkansız bir aşka yakılan ağıtlar vardı.
bunlar çok farklı mektuplar. sanki dünyanın en büyük yazarlarından biri değil de liseli bir aşık yazmış gibi. diğer yazarlar gibi bir gün yayımlanır mı düşüncesi ile değil de gerçekten aşkını anlatmak, iç dökmek, sitem etmek, sevgisini dile getirmek için yazmış yazar.
biraz hayal kırıklığına uğrasam da yazarın samimiyetini gördüğüm için, onun da sıradan bir insan olabileceğini inandığım için ve bu kadar çocuklaşabileceğini anladığım için içten içe de sevindim.
devamını gör...