oradan oraya savrulmak

ergenlik döneminden itibaren fiziken yaşadığım şeydir. şehirler mi kabul edemedi beni, yoksa oradaki yabancılar mı bilemedim hiçbir zaman. en az dört tren garında ve yedi otogarda mutsuzluğumla sigara içmişliğim var.
bir süre sonra bavul toplamak tatil heyecanı değil, acı verici bir eylem olmaya başlar.
alışamazsınız bir yere, gitmek ihtiyacıyla dolup taşarsınız.
sonrası malum, şimdi gitmek vakti deyip, o şehirde bağ kurduğunuz insanlarla vedalaşırsınız.

belki bizim kanatlarımız da biraz savrulmaktır.