ot gibi yaşıyorsun kızım ot

kendime sıklıkla söylediğim cümle. biraz oblomovluk, biraz korkaklık ve çokça güvensizlikten kaynaklanan bir hayat içerisinde ot gibi yaşıyorum. bir yandan uzun yolculuklar planlarken bir yandan günün birinde "kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım." demekten korkuyorum. korkuyorum sözlük. kendi hayatım içinde kendi hayatıma yabancı kalmaktan, günün birinde öylesine bir insan olarak ölüp gitmekten ve dünya üzerinde beni tanıyan son insan da öldükten sonra unutulmaktan, bu ömrün sevip sevilemeden geçmesinden korkuyorum. tüm bu olasılıkların içerisinde kendim için en doğru olasılığı bulmaya çalışırken bu hayatın geçici olduğunu unutmaktan korkuyorum. ve bu satırları buraya kendim için bırakıyorum.
"söz ver kendine
denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin
sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin
uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin
korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin"
ot gibi yaşama kızım, ot gibi yaşamayalım. bu başlığın altına siz de ot gibi yaşamama kararlarınızı bırakın ve hepimiz hayata bir yerinden başlayalım.

üzülme ve korkma arkadaşım. önce kendini sev sonra da doğayı ve diğer canlıları ama tabii her şeyden önce kendini koruyup kolla, sana zarar vereceğini anladığın herkesten ve her şeyden uzak dur hatta kaç kurtul.

ot gibi yaşıyorum *

ot gibi yaşıyoruz..

ot gibi yaşıyorum şuan ölsem dünya üzerinde tek izim çevremdekiler ile anılarım olur onlar da zamanla unutur. bunun dışında ne dikmiş bir ağacım ne bir eserim ne de arkamda bıraktıklarımın kaldığım yerden devam ettireceği iyi yaptığım bir işim, doğru düzgün bir şeyim yok arkadaşlar. toplasan 15-20 tane adam akıllı yazım var çekmecemde bekleyen en fazla 5 kişinin okuyup unuttuğu, 4 tane baktığım kaktüsüm var ve sevdiğim insanlar, onun dışında hiçbir amacım yok bütün günlerim aynı yeni mezunum işim bile yok robot gibi takılıyorum. geleceği düşünüyorum acaba nasıl bir yolda ilerleyeceğim? şartlara ve yaşadıklarıma göre nasıl huylar edineceğim? nasıl izler bıracağım bu dünyada? işin özeti sözlük, ben ölünce unutulup gitmekten çok çok korkuyorum hiç olmazsa yazılarım olsun okusunlar unutulmayayım istiyorum. bu dünyada bıraktığım bir izim olmalı.

çok güzel kendi kendine gaz verme şeklidir. durum müsaitse dışarıya çıkılır iki tek atılır yada muhafazakar tipsen malum yeşilde bira parasına kahveni içer çıkarsın.

ot deyip geçmemek lazım bir kere. üzerine basanı da oluyor, gelip koparanı da. veya bir sokak hayvanı gelip pisleyebiliyor üzerine. ot bu lan yeşil bi kere, nefes kokuyor. üzerine çıplak ayakla bastığında enerji veriyor bedenine, yağmur yağıp güneş açsa yeşeriyor. ot gibi bile yaşayamamak koyardı bana. belki de o kadar anlam katmışızdır ki yaşamaya, karşılığı olmadığı için veya doyurmadığı için ot gibi yaşamak daha anlamlı gelmiştir, bilemezsiniz. sizin ot'tan kastınız nedir? kafayı bulacağımız ot varsa orası başka, varsa içeriz. sarın içelim.

t: bir serzeniş ya da durum ifadesi

bana göre, benimsenen ideolojiye, felsefeye; bağlı bulunulan inanca göre tersi de düşünülebilecek bir serzeniş. şöyle ki, inanılan ya da tabi olunan her şeyi bir kenara bırakalım, insan dediğimiz şey bilinen evrenin (ve belki de bilinmeyen evrenlerin) zibilyon tane parçasından en azından bir parçasını oluşturuyor. ölçeği küçültürsek de, salt kendi üzerinde zibilyon tane evreni taşıyor.

göreli olarak kısa hayatında yaşadığı her an, tattığı her duygu; sevinçler, sıkıntılar; sevilenler, kaybedilenler; sahip olabilinenler, elde edilemeyenler; kokladığı bir çiçekten veya başını okşadığı bir hayvandan alınan haz, kısacası insan olarak yaptığı her bir ayrıntı esasında bir bütünü oluşturan parçaların ta kendisi. kısacası "ot gibi" yaşamıyor kimse.

"gece gece polyannacılığını ya da yapacağın felsefeyi s.....m" diyenler olacaktır, yüzeysel olarak düşündüğümüzde haklı gibiler :) mesela, çok paraya sahip olmayan biri için müthiş zengin birisinin hayatını arzu etmek son derece olağandır. sağlığı berbat olan birinin son derece sağlıklı olana özenmesi de gayet normaldir. özgürlüğü elinde olmayan için özgür geçirilecek bir saatin kıymeti paha biçilmezidir. çirkin diye yaftalananın güzele, ezik diye hor görülenin aktif olana özenmesi işten bile değildir. dünyaları gezeni, müthiş sosyal bir hayat yaşayanı görüp, işten eve sonra da evden işe giden insanın tersini düşünmesi mümkün müdür?

mümkün olmalı aksi halde hayat çekilmez bir hal alır. insan olarak elimizdeki en büyük fırsatlardan biri bu. hayatımızı kendi ölçeğinde dramatik bir şekilde değiştirme imkanımız var. mesele sadece istemeye bakıyor. diğer canlıların da bu imkanı var ama sınırlı. bir bitkinin en fazla "güneş şuradan daha iyi geliyor, dur oraya döneyim" deme imkanı var. bir kedi en fazla "mahallede yiyecek ve dişi birey sayısı azaldı, dur yan mahalleye geçeyim" diyebilir. insan olarak yapabileceğimiz değişikliklerin sayısı ise hayal dünyamızla sınırlı.

ha, gerçekçi olmakta her zaman fayda var. kimse "kısa sürede" büyük ölçekte dramatik yükselişler beklememeli. fakat yaşadığı hayatı değiştirme imkanı kendi elinde, gökten zembille inmez o değişiklik.

instagram influğınzırlarından başka bir şey takip etmeyen bazı arkadaşlarıma söylemek istediklerimden küçük bir kuple. bu cümleye bi virgül iyi giderdi sanki.