otobüsün aniden hızlanmasıyla arka sıraya koşmak

eylemsizliğin kendini yoğun olarak gösterdiği andır

çok utanç verici olan durumdur. daha utanç verici olansa otobüs aniden fren yapınca yere yapışmaktır.

hahahahaha bu durumu herkes yaşamıştır ama başlığını açmak kimin aklına gelirse o kazanır. gülümsetti

yeniden yaşadım o anı.
birde arkaya koşarken bir yere tutunup , tuttuğun yerin etrafında tam tur dönme hadisesi var.

eski halk otobüslerin yanlar da birer sıra koltuk ile ortası rezidans dairenin salonu kadar geniştir.
bi-gün 93t ile taksime gidiyorum, topkapı da bir adam bindi, üzerinde siyah takım elbise ayağında kösele kundura gözünde güneş gözlüğü. bir eli cebinde diğer elle bileti atıp ileri doğru yürürken kösele kunduranın takunya terlikleri gibi ses çıkarması, tüm gözleri üzerine çevirdi.
bilen bilir topkapı durağı taksim yönü giderken hafif yokuşulu, şöför gaza basması ile adamın yanımdan fişek gibi geçip arka cama sinek gibi yapışması bir oldu, adam kendini nasıl hissettiyse artık taksim meydanına varana kadar arkasını dönmemişti.

otobüs şoförü abilerimizden rica ediyorum ve hatırlatmak istiyorum , patates taşımıyorsunuz , insan taşıyorsunuz lütfen dikkat edin.

harika bence çünkü bu durum otobüsün kalabalık olmadığını gösterir. bak bizim otobüslere mümkün değil, araba şarampolden uçsa insanlar içerde sağa sola bile savrulamaz kalabalıktan.

özlediğim durum
manyak özledim
en son ne zaman otobüse bindiğimi unuttum
eshot şöförüne gülümseyerek basacaksın kentkartını, ilerleyeceksin, ön sırada yaşlı teyzeler oturuyor, hamile ablanın oturduğu koltuğa tutunup devam edeceksin yoluna ve birden otobüs hareketlenecek. ayakların geride kalırken bedenin öne gidecek. pat pat pat ayakkabın ses çıkaracak. sonunda bir koltuğa atacaksın kendini. ah be...

çok zevkli bir durumdur. hele kısa bir frenle depara kalkılırsa tadından yenmez.