türkiye’de sıraya girmenin bilinmemesi

birde kul hakkı diye diye gezeriz ya, ama sırada en öne geçmek, kaynak yapmak kul hakkına girmiyor, ona biz açık gözlük deriz.
yahu oruç tutar, pide almaya gider ama pide kuyruğunda öne geçmeye çalışır ve aldığı pidey ile akşam orucunu açar, ibadet yapmış ama kul hakkı yok.

illâ böyle başlarında biri dursun onları uyarsın (hatta uyardığında da uf tamam diyip tip tip bakılsın o kişiye) istiyorlar
ya da böyle iki yana da şerit çekilsin tek kişilik sıralar haline gelsin anca öyle durabilsinler.
valla türkolar yoruyor.

saygı bilmezlik. insanın neye saygısı var ki diye düşünüyorum. bir de bomboş sıra kavgaları var. başı belli değil sonu belli değil, kavga var. geçen otobüs bekliyorum. kadın önce biz geldik önde sen duruyorsun kavgası yapıyor arada kalakaldım. siz burada yokken ben köşede bekliyordum cümleleri havada uçuşuyor. gereksiz bir gerginlik. sonuçta arada 1 kişi var. o da başta sayılır sen de. neyin kavgası bu diye düşünürken, otobüs çok geride açtı kapıyı yolun ortasında. siz kavga edin otobüs kapıyı açtı bile dedim. bu sefer de neden orada kapı açtı baştaydık sona kaldık kavgası başladı, haksızlık bu temalı. sıramı veririm. yerimi veririm. kavga edecek enerji bulmam kalbimde. insanları anlamıyorum..