övmeyi de övülmeyi de sevmemek

birini hak ediyorsa gerçekten övmeyi severim. ama övülme konusuna gelince ortamı terk etmeye çalışırım. kendine yapılmasını istemediğin bir şey'i başkasına yapma sözü burada geçerli değil benim için.

övmek benim için sorun değil, özellikle sevdiğim kişilere karşı ama biri beni övünce yerin dibine giriyorum ben. övülmek değer gördüğünü gösteriyor, güzel bir şey tabi ki ama bünye kabul etmiyor. sistemde bir sorun var.

biri beni övünce aşırı utanıyorum. hemen o ortamı terk etmek geçiyor içimden.

safol canım ben yeni övdüm de geldim.

kişiden kişiye değişir. sevdiğiniz birini övmek rahatlatır. övülmek ise utandırır. tam tersi de oluyor sadece böyle değil tabi linçlemeyin hemen. ama işte o tam tersinin olduğu durumları pek sevmiyorum. yine de herşeyin dozunu iyi ayarlamakta fayda var bazılarını fazla övünce kıçı çok kalkıyor.

övmeyi başaramamak ve övgüleri nezaketle kabul edememek türkiye'de özellikle 30 yaş üstü grubun özelliğidir.
çocuk yetiştirme konusunda eski anlayışta çocuklar yaptıkları iyi şeyler için övülmemiş, takdir edilmemişlerdir. aksine çocukluktan itibaren her kötü davranış ya da yetersizlik eleştiri ve uyarı konusu yapılmıştır. sonuçta övmeyi beceremeyen, övgüyü nasıl kabul edeceğini bilmeyen, ancak eleştirmeye geldiğinde mangalda kül bırakmayan nesiller ortaya çıkmıştır.
halbuki beğenilen, takdir edilen şeyleri övmek ve aynı zamanda övgüleri nezaketle kabul edebilmek kişisel olgunluğun ve zerafetin göstergesidir.
beğenilmek insanın en önemli ihtiyaçlarından biridir. bu ihtiyacı karşılayan övgüler utançla değil aksine mutlulukla ve gururla teşekkür ederek kabul edilmelidir.
alçak gönüllük adına övgüleri ve iltifatları reddetmek ya da övgüyü, takdire değer bulunan şeyi aslında önemli bir şey yapmadım gibi ifadelerle aşağıya çekmek ise kabalıktır. karşıdakinin görüşüne önem verilmediğini ifade eder. iltifatı eden kişi türkse sizi bu övgüye değer olduğunuza inandırmak gibi bir çabaya girer. yabancıysa uğraşmaz, sadece sizin kaba olduğunuzu ve iltifat kabul etme nezaketinden yoksun olduğunuzu düşünür.
sonuç, çevrenizdeki insanların takdire değer davranışlarını, başarılarını övün, onlara iltifat edin, çevrenizdeki bir kişinin gününü güzelleştirin . size yapılan iltifatlara ve övgülere teşekkür edin.

övmeyi sevmekle beraber övülmekten hiç hoşlanmam. he zaten kim seni niye övsün dingil diye düşünüyorsanız sonuna kadar haklısınız.

marcus aurelius roma meydanı’nda yürürken arkasında bir uşak olurmuş. uşağın tek işi, insanlar aurelius’a şükranlarını sunduğunda marcus’un kulağına “sen sadece insansın” diye fısıldamakmış. “sen sadece insansın”.

beni övme hacım bana para ver hakkımı ver.

kaliteli insanlarda görülen bir davranış türü.

överim.solerim belirtirim.ivuldugumdede hiç mütevazı olmam

fazla tevazu kibirden gelir, sözüyle açıklanabilir belki de.

biri beni övdüğünde "yok canım abartıyorsun ne yaptım ki diyorsam" bunun alt metni biraz şöyledir: sen kim köpeksin ki takdir edebilesin beni! birini övemiyorsam da tam tersine: sen kim köpeksin ki iltifat edeyim ben!

bana beni övme, bana para ver.

aynen öyle.

yok valla ben övülmeyi seviyorum sadece, övmeye kalkınca tüm samimiyetim kayboluyor.

ikisini de sevmiyorum daha doğrusu kimsenin benim yaptıklarım hakkında yorum yapmasını sevmiyorum.

övmeyi bilmiyorum. övüldüğümde de utanıyorum sanki o övgüye gerek yokmuş gibi hissediyorum. sen övsen de övmesen de ben aynıyım. bir dahakine övüldüğüm işi yaparken hata yapma korkusu içime düşüyor. sadece ailemin övgüleri bana böyle hissettirmiyor

övmeyi becermek gerçekten zor. birinin övgüyü hak eden bir davranışını bulmak zor değil ama bunu yağcılık gibi anlaşılmadan belli etmek kolay değil.

özellikle de karşı cinsi övemiyoruz. övmeye başlayınca yürüyor musun anlamıyorum gibi bir tepki almak mümkün.

bir erkek bir kadına güzel bir şey söylediğinde ona kur yapıyor olmak zorunda değil ama böyle gibi anlaşılır olmuş. ben bu nedenle açıktan açığa kimseyi yüzüne karşı övmüyorum.

övgüyü kabul etmek de kişisine göre değişiyor. biri bana geçenlerde topluluk içinde yeni mont alıp onu giydiğimde yakışmış, sen zaten yakışıklı sın dedi ama resmen irrite oldum. çünkü o kadının herkese böyle yapmacık konuştuğunu biliyorum. sadece montunu beğendim bile dese daha çok hoşuma giderdi. dozunu tutturmak zor.

mutevazı olmak