özgürüz deyip küfretmeyi yasaklamak

türkçede küfür, zamanında kölelere kullanılan tehdit ve cezalandırma yöntemlerinin günümüzdeki sözel izdüşümleri olduğu için bir 'hak' değildir. özgürlükle aynı cümle içinde bile kullanılamaz.

herkesin özgürlüğü başkasının özgürlüğünü kısıtlayana kadardır. hatırlatılır.

evet. tamam. şimdi özgürlükle, düşüncesine katılmadığınıza küfretmek arasında, nasıl bir bağ kurabildiğinizi söylerseniz başlık havada kalmayacak..

saçmadır pek çok şey gibi ama yaşamda saçmalık denen şey yerleşik bir şekilde vardır.

özgürlük mutluluk gibi, felsefi/siyasi anlamda bir mücadele/çaba iken, pratik olarak ise bir çeşit süreçtir.

küfür etmek ayıptır ama küfürü yasaklamak budalalıktır. küfür engellenemez, çıkar gelir. toplum engellenemez şeylere yasak koymaya bayılır. saçmalık işte, ama olabilecek türden saçmalık.
pratikte : şunu yaparsın ama bedelini ödersin/ödetiriz demek yerine yasak denir ve daha sonra da polis/hakim cezayı keser. toplum oluşturup onu yönetmek edebiyat yapmaya benzemez, felsefe ise topluma hepten uyuz olur.

insanların kişilik haklarına sinsice tecavüz edilmesine kanuni bir önlem sadece.lütfen abartmayalım...

özgürlüğün başka birisinin özgürlüğü başladığında biter. hukuk fakültelerinde ilk öğretilen şeylerin başındadır. seyahat etme hakkınız var, istediğiniz yere gidebilirsiniz ama başka birisinin bahçesine, evine giremezsiniz. küfür de başka birisinin haysiyetine, onuruna dokunuyor, ki en büyük suçlardandır onur kırıcı davranışlar. bu sebeple küfürün yasak olması senin özgürlüğünü elinden almıyor.

nasıl küfredileceğini bildikten sonra çok önemi olmayan yasaklama.