pantolona sığmamak

önceleri inanamazsınız kilo aldığınıza, "yeni yıkandı ya, çekmiştir" dersiniz. bacaklarınızı sıkan pantolonla yürürsünüz gün boyu. ertesi gün olur, yeniden sıkar pantolon. "normale dönmesi lazım aslında ama.." der, devam edersiniz. iki hafta geçer ki düğme kapanmamaya başlar. işte o zaman anlarsınız acı gerçeği... kilo almışsınızdır.

karantinadan bir iki ay sonra, durum nedir ne olmuşuz diye merak edip bir pantolonumu denemeye çalışmıştım, olmadı sonra diğer pantolonlar derken oturup ağlayacaktım neredeyse. evde spor yapmaya başlamama sebep olan olay...

eşofmana taşındım o yüzden.

(bkz: diyete başlama sebepleri)
(bkz: diyetbuddy)

"meğer ne çok şey biriktirmişsin içinde" denilebilecek acı durum.
düşman g_tüne.

bende tam tersi olan bir durum, bol geliyor artık.

hayatına hareket katmayan, spordan uzak yaşayan koltuk patatesi kıvamında yaşayan insanları bekleyen sondur.
diyet tabii ki sizin kilo vermenize yardımcı olur ama ne kadar sürdürülebilir ondan emin değilim. beslenme rejiminizi değiştirin ( az yiyin, ölmezsiniz) , birde bol hareket... bakın o zaman pantalonun çuk oturması konusunda bişeyler kaleme alırsınız*

akşamına diyete başlanıp, ulan nasılsa evdeyiz nolcak ya yaza girerim diyete kafasıyla ertesi gün kahvaltıda pişiler yenir.