patronunun tam bir aşağılık olması

can sıkıcı olaydır. olur olmadık yerlerde karşına çıkar mendebur. hele bir de memursan bu aşağılık herife belli bir süre katlanmak zorundasın.

insanın kendisine yakıştıramadığı bir patronu varsa, bu patrona rahatça, sonunu düşünmeden sittir çekebilmeli. kendine saygı bunu gerektirir.

en yakın zamanda iş ilişkisini sonlandırmanın gerekli olduğu durumdur.

ailemin maddi anlamda hayli güçlü olmasına ve eşimin de çalışıyor olmasına rağmen böyle bir herife katlanma hatasına ben de düştüm.
aman düzelir aman iyi adamdır şöyledir böyledir diye kendimi telkin etmeye çalıştım.

sonra ne oldu, bu yavşaklıklar birikti birikti bir yerde içimdeki semt çocuğu fırladı adama topluma açık bir yerde sövüp sayıp üstüne yürüdüm. orada bir yanlış kelime daha etse adamın ağzı burnu dağılacak, ben davasıyla ıvırıyla zıvırıyla uğraşacaktım.

insanın toksik bir ilişkiyi, patronaj ilişkisi olsa dahi sürdürmemesi lazım. şirazesi kaymış bir kimse patronunu mezara, kendisini hapse gönderebilir ve bu bir anda gerçekleşebilir.

kimse kimsenin nasibinin kefili değildir. bir kapı kapanırsa diğer kapı açılır. ekmek parası kalkanıyla yanlış işler yapmak yahut yanlış kişilerle çalışmak nihayetinde o ekmeği elde etme kabiliyetini de riske atar.
dünya üzerinde bir kimse yoktur ki yavşak patronuna rest çektiği için açlıktan ölmüş olsun.

bununla birlikte patronun şerefsizliklerine ses çıkarmamak, aynı patronun uhdesinde çalışan ve çalışacak diğer kimselere de haksızlıktır. bu patronlar daha öncekilerin göz yummasıyla bu hallere gelmiştir.

bütün patronlar aşağılıktır, ya paranı sağlam alır köpek gibi bir tavra maruz kalırsın, ya çok iyi muamele görür yüz gülümsemesiyle az bir miktara çalıştırılırsın. bencil olmayan bir patrona sahipseniz paylaşın bilelim tanımı silicem.

iş kanuna göre mobbing'i de belgelersen tazminatını paşalar gibi alabileceğin yazılıdır dostum. kimsenin seni üç kuruşa ezdirmesine izin verme. biliyorum bana söylemesi kolay. iş yok, maaş veren yer yok, çoğu yer sigorta bile yapmıyor artık. ama akıl sağlığını kaybetmemek istiyorsan dik duracaksın.

bu işler politika işidir. sen şerbeti ayarında verirsen bu oyunu da kazanırsın. patronların (hele ki tecrübesiz olanların) bu gibi şeylere tahammülleri yoktur. ezerler. suçlarlar. iş kötüdür, verim vermiyordur, suçlu hep sensindir. başka yerde arama.

ben de üç yıl kadar işveren vekili olarak çalıştım. müdür de işte. işlerin kötü olduğunu bir kez bile sosyal konum, iş getirisi, kar marjı gibi detaylara dayandırmadım. kesin o kasiyer karı kasadan para çalıyor dedim. al bak noldu, kapattık mağazayı da. iyi oldu iyi. empati kurmayı öğrenmiş olduk.

(bkz: işçi kardeş patron kalleş)