pilava ketçap sıkan birisini görünce çok üzülmek

perişan oluyorum hiç unutmam ilk gördüğümde 8 yaşındaydım saçlarım o gün beyazladı.

yapmayın pilavın bile umrunda değil yıpratmayın kendinizi bu kadar. düşünmeyin artık. gerçekten değmiyor.

aynı şekilde lahmacuna mayonez sıkanı görünce ben de hafiften geriliyorum.

isterse sıktıktan sonra ketçap şişesini alır birde üzerine oturur.
banane, bize ne, kime ne?
ne boğaz benim, ne mide benim, ne gırtlak-dil benim, ne tat benim ne de doku benim. bir de keyif de benim değil...olum hiçbir şey bana ait değil. o sebepten kendine ait şeylerle de istediğini yapar.
umurumda olmayan saçma sapan bir mevzuu.

edit: imla.
kafama çok sert vurdu bi tane hırto o sebepten düzelttim.

herbokologlar yine tespit sıçıyor.

senin gibi tiplerin kafasına vura vura yazmayı, yazar olmayı öğreteceğiz...
(bkz: hiçbir şey)
(bkz: keyif)
(bkz: bir de)

bence gayet guzel oluyor, heleki gazozla. evet.

kabullenmiş olduğunuz bir olayın ( herkesin yaptığı gibi aynen ) farklı şekillerde de olabileceğini kestiremiyorsanız bence sorun ketçap sıkanda değil..