plaza asansörü

gudubet yer. kimse günaydın demez. 42 katı 40 saniyede çıktığınız için sohbet edecek zaman yoktur.
herkesin suratı kapıya dönük olduğundan kimse kimseyi kesmez. tam bir modern hapishane. hayatımızdan çalınan 40 saniye.

içi hınca hınç insanla doluyken 35 ve 36ncı katlar arasında mahsur kalmanın muhteşem bir olay olacağını sandığım asansör.

bana yerli plaka şarkısını hatırlatmıştır.
şarkıyı söyleyen rapçi ceza'nın klibinde yer alan, biraz yükselince yanına çikolata renkli kızların geldiği, biraz daha yükselince kendisi ile anlaşma yapan zengin adamın bindiği, biraz daha yükselince de röportaja gelen muhabirin bindiği ve sonra da arıza vermeye başlayınca en sonunda panikle hepsinin ortamı terk ederken rapçi ceza'yı da çiğneyerek sona ve yalnız başına bıraktıkları, yani kendisi gibi hayatta da yükselme ve alçalmanın nasıl yaşandığını ders verircesine anlatmaya çalıştığı büyük asansördür.