popüler olan şeyleri sevmemenin havalı olmadığı gerçeği

var böyle insanlar. bir şarkı çok tutarsa "abi bunu mu dinliyorsunuz ya, ben şahsen şöminenin başında bach dinlemeyi seviyorum" diyebilecek kişilerdir. veyahut bu popüler şey bir film, televizyon programı vb. bir şey de olabilir. tabii ki kimseyi şunu sevip, bunu sevme diye herhangi bir şeyden sorumlu tutmuyorum ama, sırf kendini çok aykırı ve elit hissetmek için yapanlara bu sözüm: havalı olmuyorsunuz arkadaşlar. sadece kasıntı bir entel gibi duruyorsunuz o kadar, ve hiç de samimi değilsiniz bunu bilin.

hakan muhafız izledim diye beyinsiz denmiş biri olarak katıldığım başlıktır.
aynen kardeşim hakan muhafız sevmiyorsun çok havalısın.
çağatay fan club üyesiyim bu arada.

şayet popüler olan şey kaliteli ise asla anlayamam kendini havalı sananları.bir şeyi sevmenin veya sevmemenin çok çeşitli nedenleri olabilir.hatta o anki modunuza göre bile değişebilecek bir durumdur.bu sizi daha havalı yada daha ezik yapmaz.bana kalırsa böyle düşünenleri aşağılık kompleksli bireyler yapar çünkü ancak böyle bir insan başkalarını aşağılamaya ihtiyaç duyar.

bunun kasıntılıkla ya da entellikle bir alakası yok benim için. bilinçaltımla ilgili galiba.istemeden yaptığım bir durum.hem de bir çok şey de bu böyle benim için.mesela hemen aklıma gelenleri şöyle sıralayabilirim:

tv izlemediğim için zaten dizi ve tv programları
çekirdek
patlamış mısır
tatlı
yeşilçam filmlerinin hiç birini izlemedim desem yeridir
popüler müzik; türk ya da yabancı farketmeksizin
herkesin elinden düşmeyen kitaplar

özellikle uğraştığım bir durum değil ,gerçekten içimden gelen bu.ama bunlara ilgi duyanları da eleştirmiyorum bir nevi zevk meselesi çünkü.

havalı olmayan, doğru olandır. popüler kültürün her ürününü seven, benimseyen, popüler olan her şeye anında uyum sağlayan insan, hayat tarzı olmayan insandır. sosyal platformlarda yapılan pr'ın, reklamların doğrultusunda, çoğunluğu takip ederler. rap müzik popüler olur, rapçi olurlar. rock müzik popüler olur, siyah giyinirler. keko tipi saç stili moda olur saçlarını o şekilde kestirirler. temmuz'un sıcağında diz kapağına kadar uzanan çoraplar moda olur, onları giyerler. bu böyle uzar gider.
bunların hepsini ekseriyetle yapan insanlar vardır. bu insanların kendilerine has bir giyim tarzı, müzik zevki, damak zevki yoktur. çünkü popüler kültür onlara kendileri olmayı değil, çoğunluk olmayı öğretmiştir. bir de çok tuhaf bir tezat vardır ki bu çoğunluğu oluşturan popülere bağımlı insanlar, gerçeklerin aksine kendilerini özgün, az bulunan, farklı olan kişi olarak hissederler. bu durum da yine bir sosyal medya ilizyonudur aslında.

popüler olandan uzak kalan, popülere muhalif olan kişi modanın belirlediği renklere değil, kendi beğendiği renklere göre giyinir. kulağına hoş gelen müziği dinler, bu müziği yapan sanatçıların konserine gider.
hoşuna gideni giyer vesaire. bu da böyle uzar gider. sözün özü bu kişi herkes olmayı değil kendi olmayı seçmiş kişidir.

popüler şeylerden hoşlanmadığını belirtenleri artist zannedenler için bir okuma tavsiyesi. popülerliği sevenlerin "havalı" olmadığını belirtme başlığı bu. popüler şeylerin kötülendiği değildi aslında.
kimsenin kimseye gidip de "aaaa bunu nasıl izlemedin" deme hakkının olmadığı bir başlık. yeridir. popüler şeyler hoşuma gitmiyor. sevdiğim şeyler popüler olursa ondan soğuyorum. benim için tüm özel anlamı gidiyor. herkesin kendini özel hissettiği bir kitap, bir film, bir şarkı olabilmeli. herkesle paylaşmak istemeyeceği, yalnızca kendisi için özel olan insana, "lütfen bunu izler misin/okur musun" diyebileceği özel bir şey. türk sanat müziği öyledir benim için. herkese dinletemezsin, herkese göre değildir bu müzik. ağırdır. ama bununla hava atmadım ve atamam. sizin anladığınız bazı şeyleri de ben anlamayabilirim. bir insan sevdiği şeylerle hava atacak kadar alçalmamalı zaten.
bundan ziyade popülerlik bence zehirli bir karadelik gibidir. çünkü o akıma kendini kaptıranlar, kapılmayanlara anlamsızca üstten bakıyor. sözümün sonunu nereye bağlayacağımı bilemediğim ve asla sonunu getiremediğim anlamsız bir durum bu benim için. sevdiğim biri popülerleşirse ondan bile istemeden uzaklaşıyorum. popülerlikte beni iten görünmez bir güç var.

tamamen sevmemek degilde populer ya gundemde oldugu zaman sevmemek havali olmasada alfalik bence

doğrudur. bir şey sadece popüler diye sevilmiyorsa bu boş "artistlik yapmak"tır.

madalyonun diğer yüzünde ise, sadece çok kişinin beğendiği şeyleri "başarılı" görme şeysi vardır. bu da eşit derecede kötüdür.

sanat tarihine bakıldığında, döneminde hiç tanınmayan veya az tanınan birçok sanatçı, günümüzde müthiş tanınır olmuşlardır. örneğin shakespeare.

özetle, insan beğendiğini beğenmeli, beğenmediğini beğenmemelidir; popüler olup olmadığını gözetmeksizin.

birincisi popüler şeyleri sevmemek havalı olmak değildir.

ikincisi ben sizin sevdiğiniz sikko dizileri, şarkıları ya da birtakım tutumları seveceğim diye bir şey yok, bu da havalı olmak değildir.

bu bir tercih ve zevk meselesidir. popüler olan şey ayağa düşer, kitleler de peşine.

bizim kendimize has iyi ya da kötü bir tarzımız vardır. şu an ne popülermiş diye ortalığa düşmeyiz. onun peşine de koşmayız.

iyi ayırt edin, şeyleri.

"derinlemesine hastalıklı bir toplumda sağlıklı olmak, bir sağlık ölçütü değildir."
bunu bir kenara yazalım önce..

şimdi gelelim bu topraklara...
evet, özellikle son dönemde, popüler kültür tüm hayatımızı domine ediyor.
tüm kontrol "akış"ta!
"en popüler" olanın her zaman bir gideri oluyor.
kasmaya gerek yok!
popüler olup mutlaka vardır, sana da hitap eden bir şeyler...
eskiden böyle değildi ama.
pek seçme şansın yoktu. dayatma söz konusuydu.
tüm alternatiflere ulaşmana imkan yokken, tek bir seçeneğe yönlendirilip duruyorsun. hiç hoş değil.
bu baskıya boyun eğmeyen ve popüler kültürle arasındaki mesafeyi koruyabilen insanlar çokça vardı eskiden.
ve havalıydı da bu durum, gerçekten.
şimdi öyle insan sayısı çok az ve onlar da zaten "hava" olsun diye mesafeli değiller.
tamamen beceremediklerinden, darlandıklarından...

bu ülkede popülerin peşinden gitmek, gayet normal bir davranıştır, eskiden beri.
kimse seni sorgulamaz, sivrilmez, dikkat çekmezsin... gül gibi yaşar gidersin.

gayet profesyoneliz de aslında bu konuda... toplum olarak, müthiş geliştirdik kendimizi.
dünyanın hiçbir yerinde olmayan, üç istanbul takımını tutma olayı var mesela, hayranım.
koca ülke, batısından doğusuna, güneyinden kuzeyine gs-fb-bjk taraftarı!

en popüler şehir istanbul!
buna kim hayır diyebilir ki?
diyemez elbet.

yeni kitabım raflardaki yerini aldı arkadaşlar ismi "vasatlığa çağrı" bir başlık.

gerçeklikle ilgisi yoktur. sevmiyorsa bitmiştir.

neyseki ben sefo'yu seviyorum.

önyargı,tabu,ego her neyse.

sirf populer diye sevmiyorsa ayri bir durumdur. zevklerine hitap etmediği için sevmiyorsa ayrı bir durumdur. kalkıp da populer kültüre salliyorsa ayri bir durumdur. bu da bir durumdur.bu da..