popüler olan şeyleri sevememek

bir durum.

bende olan bir durum. hele hele bir kitap süper popüler olursa hayatta okuyamam. neden olduğunu pek bilmiyorum acaba sürüden olmayı mı çağrıştırıyor da kaçmak istiyorum?

doğal bir durumdur. genel ortalamanın beğendiği şeylerde bir araz arar insan.çünkü aynı ortalama müzik diye keko rap,trap,atarlı kezban style şarkılar dinleyip tiktok izliyor.ama önyargılı olmakta sağlıklı değil biraz yakından bakıp değerlendirmek lazım.herkes konuşuyor diye erşan kuneri'nin üzerini çizmek olmaz.

içimizdeki şeytan kitabını neyse ki bu kadar popüler olmadan önce okumuştum. şimdi olsa hayatta elime almam. sanki tek kitap varmış gibi dünyada, her yerde bu kitap çıkıyor karşıma.

tam bi mal turnusoludur kendini ayrıcalıklı gören cıngıllı daşlı galaların kendi kendilerini buna ikna etmek için düştükleri bi gayya kuyusudur allah belalarını vermiştir yapacak bi şey yoktur..

bir şeyi beğensem bile eğer o popüler ise bana bir soğuma geliyor. aman tanrım. yapamıyorum, izleyemiyorum, okuyamıyorum, giyemiyorum. sanki yapsam utançtan ölecekmişim gibi. sanırım ben bir ruh hastasıyım.

bir şey popüler olduğunda çok cringe oluyor. belki de toplumumuz her şeyin b..unu çıkarmadan edemediği için öyle oluyordur. yani popüler bir şeyi sevmeme sebebim cringe olmasıdır.

popüler olan şeyleri pek sevemiyorum. buna her şey dahil olabiliyor. çünkü birçok kişiye ait aynı anda. onun yerine herkesin bilmediklerinde vakit geçirmek iyi geliyor. kendimi özel hissetmemin bir parçası.

bi ara ilber ortaylı üzerinden ortaya çıkarılan "cahil" mizahı vardı misal. "cahil cahil konuşma" vs... işte bu cahil kelimesi üzerinden dönen mizah ortalıkta bile yokken bir arkadaşımla çılgınca geyiğini yapardık. şu cahile bak lan, cahil cahil x yapıyor... vs gibi. bu bize özgü bir mizahtı...

sonra? "cahil mizahı" herkese mal oldu... burada yine sorun yok aslında ama içten içe diyorsun ya "ulan ben sizden önce buldum, özgün olarak bana ait bu mizah" ama sesini duyan yok. duyan olsa da ikna edemezsin. daha doğrusu böylesi bir meseleyi dava edinip peşine düşmüş olman da yeni bir mizah sebebi olur falan. cahilin telif hakkını almak gerekirdi belki.

aynı şekilde özgün keşfim olan bazı şeyleri dizide, filmde vs görünce yine belirir bu gıcıklık hali. hele ki senin çok aşina olduğun bir mizah tarzını ancak bir dizide görebilmesi hasebiyle yeni idrak edebilmiş bir yarım akıllıyla karşılaşınca o gıcıklık hali ince ince bir öfkeye doğru evrilir. sana dizi alıntıları vererek, yüzüne yüzüne bir hayvan gibi kahkahalar atmakta olan o varlık sinirine dokunmaya başlar. bu talihsiz "herkese mal oluşla" barışmak daha da zorlaşır.

kalabalığa, çoğunluğa uymayı, herkes gibi olmayı sevmeyen insanların içinde bulunduğu durum.

bazı şeylerin gereksiz abartıldığı ortamda normal olandır.

mesela hiç dubai çikolatası yememiş olmak... popüler olmayan şeylerin kölesiyim.

popüler olanı sevmeme popülaritesi de var :dd soğumak olabilir de popüler mi o ayyy almıyorum diyen tipler de bi tuhaf. popülerite peşinde koşanla tam tersi yöne koşan aynıdır. koşmayın olum nereye koşuyonuz götünüz terleyecek.

büyük ölçüde benimdir.
trend olan,popüler olan şeylerin çoğu boş ve anlamsız geliyor bana takip etmiyorum ve öğrenmek de istemiyorum açıkçası.bazen insanların o gereksiz şeylerle ilgili "bunu nasıl bilmezsin" sorusuna da maruz kaldığım oluyor,yani bilmek zorunda değilim ben böyle daha iyi hissediyorum o gereksiz şeylere enerji harcamaktan kaçınıyorum.

ben de sevmiyorum, popüler olan şeyleri sevmeyen bayanlar dm *

(bkz: antipopülizmin kölesi olmak)

şu an popüler olan duygu durum.

bence ruh hali ile alakalı bir durumdur.

bir dehb eylemi.

nerde birileri hurra bir şey ediyorsa ben aman o da neymiş, kesin saçma sapandır diye geri dururum.

herkes gibi olmak bana sıkıcı geliyor.

şu an mesela tüm sözlük bana benzese ben kendimden sıkılırım. herkes bildiği gibi devam etsin ki benim kafam karışmasın, rahat rahat muhalif olayım.

bir çeşit çiğliktir bence.
bir şeyin popüler oluvermesi o şeyin değerini düşürmüyor çünkü.
(bkz: oğuz atay)
(bkz: van gogh)
(bkz: küçük prens) ve
(bkz: daha niceleri)

ama ne yazık ki bu çiğliği ben de istemeden de olsa yapıyorum. çünkü nüfusun büyük kısmı öyle salak ve bir şeye yapıştıkları zaman onu o kadar göze sokuyorlar ki. artık o şey sevilen bir figür olmaktan çıkıyor, bir moda ya dönüşüyor. bunun üzerinden de insanlar bir kimlik inşası peşine düşüyor.

gerçekten iğrenç buluyorum bunu. kendi halinde bir şeyleri sevmek, bir şeyleri herkese göstererek sevmek ayrı bir yerde dursun ama bir şeyi seviyor gibi görünmeyince eksik kalmış ve değersiz hissetmek düşman götüne lütfen. daha da çiğ bir şey bu çünkü.

işte insanları yıldıran tam olarak bu akılsız tutum diye düşünüyorum. bir çok insan farklı olma arzusu ile popüler şeylerden tiksiniyor değil. *hatta aksine kendi değer verdikleri, anlam atfettikleri şeyin içinin boşaltılması ve imaj nesnesine dönüşmesi tiksindiriyor bence insanları.

popüler şeyleri sevmemek de bir popi olduğu için ve herkesin kendine göre bir popisi olduğu için kendi içinde paradoks barındıran sevmeyiş. ancak bazı şeyler popüler olmaktan öte toplumun kodlarına işlenmiştir. mesela kimse kebap yemeyi popüler bir şey olarak algılamaz ama tuhaf sunumlu bir kebapçıya gitmek popi olabilir