1.
aklın sınırlarını zorlayan deneyimlerin ve hakikatlerin ancak akıl dışına taşarak kavranabileceğini ima ve iddia eden bir başlık.
12-13 yaşlarındayım. küçükyalı'da yaşıyoruz o yıllarda. radyo frekanslarının henüz birbirine karışmadığı ve sebepsiz yere küçükyalı-idealtepe ya da metalci-acidci kavgalarının yaşandığı yıllar. artık ilk kimden bulaştıysa, güvercin besleme sevdasına kapılmışım. güvercinle yatıp güvercinle kalkıyorum. kuşbazlardan oluşan hem sayıca hem de yaşça küçük bir arkadaş grubum da var. teneffüslerde, okulun bahçesinde, hocaların deyimiyle "gökyüzüne boş boş bakarken" tanıştık bu arkadaşlarla. aslında biz birbirimizi okul bahçesinde aklımızı, hayallerimizi ve geleceğimizi o an gökyüzünden geçen kaçak bir güvercinin sırtına yükleyip kaybettiğimiz gün tanımıştık. bu durumun yarattığı etkiden mütevellit aramızda oluşan sinerjinin kuvvetini şu an size anlatamayacağım gibi o günlerde hocalara anlatmak da mümkün değildi. anlatsak da anlayamazlardı bizi. bazı şeyleri delirmeden anlayamazsınız çünkü.
bazı hakikatler, aklın duvarlarını çatlatmadan içerinize sızamaz.
12-13 yaşlarındayım. küçükyalı'da yaşıyoruz o yıllarda. radyo frekanslarının henüz birbirine karışmadığı ve sebepsiz yere küçükyalı-idealtepe ya da metalci-acidci kavgalarının yaşandığı yıllar. artık ilk kimden bulaştıysa, güvercin besleme sevdasına kapılmışım. güvercinle yatıp güvercinle kalkıyorum. kuşbazlardan oluşan hem sayıca hem de yaşça küçük bir arkadaş grubum da var. teneffüslerde, okulun bahçesinde, hocaların deyimiyle "gökyüzüne boş boş bakarken" tanıştık bu arkadaşlarla. aslında biz birbirimizi okul bahçesinde aklımızı, hayallerimizi ve geleceğimizi o an gökyüzünden geçen kaçak bir güvercinin sırtına yükleyip kaybettiğimiz gün tanımıştık. bu durumun yarattığı etkiden mütevellit aramızda oluşan sinerjinin kuvvetini şu an size anlatamayacağım gibi o günlerde hocalara anlatmak da mümkün değildi. anlatsak da anlayamazlardı bizi. bazı şeyleri delirmeden anlayamazsınız çünkü.
bazı hakikatler, aklın duvarlarını çatlatmadan içerinize sızamaz.
devamını gör...
2.
her soğukkanlı duruşun altında delirme etkili tecrübeler yatar...
kendimden bilirim...
kendimden bilirim...
devamını gör...
3.
ben 27 yaşımda falan bir kere delirdiğimi düşünüyorum ama psikiyatristim "biz öyle bakmıyoruz" demişti. tanımlanamamıştı zaten yaşadığım psikiyatrik durum. yani çok ağır şeyler yaşasam da aslında bu tespite katılmıyor da değilim. sözlükte yaşadığım şeyleri kesin anlatmışımdır bir zaman da şu anda uzun uzun anlatasım yok, kısa keseceğim. yani işte 3 gün ortadan kayboldum ve yurt dışında bile aranmışım. yaşadıklarımın hangileri gerçekte oldu, hangileri kafamın içindeydi pek emin değilim. her ne idiyse aslında evet, atlatması çok zordu ondan sonraki birkaç seneyi ama belli bir bilgelik ve algısal genişleme gibi kazanımlar da edindim gibime geliyor. ama böyle şeyler yaşamadan da bunlar kazanılabilir herhalde bazıları tarafından. neyse, olanlar oldu diyelim. * gerçek manada "özgür" olduğum tek zaman dilimi de o 3 gündü bence. ismim de özgür ama o 3 günlük sürede cidden tüm zincirlerimi kırmıştım resmen. anlatması zor cidden, yani öyle bir özgürlük ve heyecanı bir daha yaşamam sanırım ki zaten bu yaşta kaldıramam da artık, enerjim yetmez. hoş, o yaşadığım da kendi tercihim değildi ama oldu işte bir şekilde.
şu ingilizce sözle de o yaşadıklarım arasında paralellik kuruyorum esasen zira "kendimi kaybedip bulmak" gibi bir şeydi hakikaten yaşadığım şey ve önceden, bulduğum kendimden haberim bile yokmuş bazı bakımlardan:
yani özenilecek bir şey gibi yansıtmak istemem zira bilincimin tam toparlanması çok zorlu ve uzun bir süreçti.
şu ingilizce sözle de o yaşadıklarım arasında paralellik kuruyorum esasen zira "kendimi kaybedip bulmak" gibi bir şeydi hakikaten yaşadığım şey ve önceden, bulduğum kendimden haberim bile yokmuş bazı bakımlardan:
yani özenilecek bir şey gibi yansıtmak istemem zira bilincimin tam toparlanması çok zorlu ve uzun bir süreçti.
devamını gör...
4.
devamını gör...
5.
aklın varsa delir, diyorsun. o da güzel.
devamını gör...