1.
bir onur bayrakçeken ve cevad prekazi kitabıdır.
futbolu bıraktıktan sonra belgrad'a yerleşen ve genç futbolculara eğitim veren cevad prekazi ile onur bayrakçeken'in yaptığı futbol, hayat, siyaset ve sanat üzerine nehir söyleşinin kitaplaşmış hali olan bu kitap beni çok etkiledi. iyi futbol kitapları da gerçek edebiyattır.
kendini hala bir yugoslav olarak gören, tito'ya büyük saygı ve sevgi besleyen, kendini türkiye'ye gelmiş en iyi futbolcu sayan ( bu konuda haklı olabilir) ve blues dinlemekten büyük keyif alan bir zamanların rüzgar gibi futbolcusu, bir galatasaray efsanesi ve monaco'ya attığı golle harikalar yaratmış olan cevad prekazi sadece bir futbolcu değil aynı zamanda devrimci bir entelektüel de.
türkiye ile ilgili anlattıklarında türk insanını ne kadar çok sevdiği belli ama eleştirileri de var elbette. türkiye'deki futbol mantığından rahatsız. ve genelde insanlarla ilgili iyi konuşsa da birkaç isimden gerçekten nefret ediyor. bunlardan biri alp yalman, diğeri erman toroğlu ve son olarak da mustafa denizli.
bu kitapta bazı yerlerde kahkaha attım, bazı yerlerde gözlerim doldu. bence nefis bir nehir söyleşi olmuş.
futbolu bıraktıktan sonra belgrad'a yerleşen ve genç futbolculara eğitim veren cevad prekazi ile onur bayrakçeken'in yaptığı futbol, hayat, siyaset ve sanat üzerine nehir söyleşinin kitaplaşmış hali olan bu kitap beni çok etkiledi. iyi futbol kitapları da gerçek edebiyattır.
kendini hala bir yugoslav olarak gören, tito'ya büyük saygı ve sevgi besleyen, kendini türkiye'ye gelmiş en iyi futbolcu sayan ( bu konuda haklı olabilir) ve blues dinlemekten büyük keyif alan bir zamanların rüzgar gibi futbolcusu, bir galatasaray efsanesi ve monaco'ya attığı golle harikalar yaratmış olan cevad prekazi sadece bir futbolcu değil aynı zamanda devrimci bir entelektüel de.
türkiye ile ilgili anlattıklarında türk insanını ne kadar çok sevdiği belli ama eleştirileri de var elbette. türkiye'deki futbol mantığından rahatsız. ve genelde insanlarla ilgili iyi konuşsa da birkaç isimden gerçekten nefret ediyor. bunlardan biri alp yalman, diğeri erman toroğlu ve son olarak da mustafa denizli.
bu kitapta bazı yerlerde kahkaha attım, bazı yerlerde gözlerim doldu. bence nefis bir nehir söyleşi olmuş.
devamını gör...