rahat batan dizi film karakterleri

böyle bir gerçek var. özellikle amerikan gençlik dizileri bu tiplerle dolu. ulan dublekste oturuyorsun istediğin zaman pizzacının tekinde çalışıp araba alabilirsin. zaten ehliyeti erken alıyorsun. senin o küfrettiğin kimlik uğruna millet çıldırıyor. neymiş ney kendini arıyormuş varoluşsal kriz geçiriyormuş. bak belki gittiğin o partide düşürmüşsündür benliğini. ben severim aslında böyle soyut bir derdi işleyen filmi diziyi ama bizim ülkede şartların geldiği noktadan mıdır nedir artık boktan bir sebep uğruna ağlayıp zırlayan karakter görünce empati kurmuyorum. sadece diyorum ki ben senin derdini seveyim.