rahatı daha iyi hissetmek için rahatsızlığı göze almak

3-4 ayda bir rahat yatağımdan çıkıp eski koltuklarda (çekyatlarda) uyuyorum, bu sayede ertesi güne o rahatsızlığın vermiş olduğu garip bir histe var(yani o rahatsızlık bir bakıma ayrı bir keyfi var). sonra kendi yatağıma geçince kıymetini anlıyorum.
mesela alarm konusundada haftasonu tatil bile olsa erkene alarm kurup sonra alarm çalınca alarmı kapatıp uykuma devam ediyorum.

topuklu ayakkabı favorim, cikarinca ayakların rahatlaması muhteşem bi his. sutyeni de es geçemem ama uzun zamandır kendisini göresi gözüm yok. gece 4de alarm kurarım, uykuya tekrar dalmanın verdiği iç giciklayan duygu paha biçilemez. küçükken de tırnaklarımın arasına gidip disarda toprak kazıp doldurup onları temizlerdim aboo manyaklık düzeyinde eğlenceliydi.

bay panda çekyat demiş ama bence en güzel uyku orda çekiliyor yahu hele bide taş gibi kırlent nasıl rahat oturuyo basina insanin en iyi yastıkta o rahatlık yok valla.

(bkz: çok ilginç canlılarsınız)

rahat batması olayı tam olarak budur.(bkz: swh)