raylı ulaşımda inenleri beklemeden binmeye çalışmak

istanbul için söyleyecek olursak metro, marmaray, tramvay gibi ulaşım araçlarında başa gelendir hele o akşam işten çıkış saatleri yok mu? resmen kimin eli, kimin neresinde bilinmiyor.

metrodaki yürüyen merdivelerde solda duran kişilerle ölümüne kapışırlar.

bu gibi kuralların çiğnenmesi aile terbiyesindeki eksiklikten kaynaklanıy kanımca. aile terbiyesi dediğimiz mefhumun ''fert'e kazanırdığı ilk şey toplumda yazılı olmayan kurallara* adapte olabilmektir. fert, toplumun parçası olandır. 'birey'den farklıdır. bu uzlaşımlar günlük hayatın işleyişi için birer mecburiyettir. tartışmaya açılması abestir. malesef küçük yaşlada öğretilmediyse, ileri yaşlarda öğrenilmesi ve anlaşılması mümkün olmayan şeylerdir.

kutup ayısından hallice bir canlı olduğum için kullandığım zamanlar bu iş başıma geldiğinde çarpa çarpa çıkıyorum
tavsiye ederim,öğreniyorlar sonra.

(bkz: hanzoluk)

dolmuşta da yapıyorlar. azarlayın bunları mutlaka. koyun olsa öğrenir bunca yılda.

"kültürsüz, saygısız toplum olmakta güzel bir adım atılmıştır"denesi eylem.

... millet hindistan'ı korku ve dehşet içerikli yayın gibi izliyor ya hep masal, yahu siz istanbul'da metroya binerken onlardan daha korkuncunu yaşatıyorsunuz, herkeste bir mickey işedicilik...

metroda bir dayı inmemizi beklemeden ite kaka binmişti, dayı huuoopp nabıon sen, bi bekle tabakhaneye mi yetişecen? diye sordum, yerden bi karış yükseklikte boyu var adamın baktım artistleniyor, tam elimi kaldırdım yapıştıracaktım ağzının üstüne, hasbinallah çekip indim...

yolculuğa devam edecek grubun 4-5 li bir baraj kurup binecek olanları engelleyip, inecek grubun aralarından sıyrılmak suretiyle küçük bir taktiksel yaklaşımla aşılabilecek durumdur*.

kaba insan davranışı. fakat benim gibi tramvaya, metroya binerken inenleri bekleyen biriyseniz arkanızdan itmeleri, sizin olması gerektiği gibi beklemeniz yüzünden arkadan hücum eden vahşilerce boş yerlerin kapılması sık yaşanan bir olaydır. siz de medeni ama ayakta sallana sallana giden biri konumuna düşersiniz.

bu açıkcası metro da değil,metrobüs de, tramvay da, otobüs de her yerde oluyor. üstüne yürüyenler mi dersin,seni kapıya sıkıştıranlar mı, bir defasında bunların yüzünden o kalabalıkta önümü göremeyip boşluğa düşmüştüm. o yüzden genelde, metrodan inerken insanlar çıkmamızı beklemeden binmeye çalışınca tane tane ‘önce biz ineceğiz,sonra siz bineceksiniz!’ diye bağırma adetim var. bir gün pıçağı takacaklar ve tarihe ilk medeniyet şehidi olarak geçeceğim.

inenlere yol vermemeniz , spartalı bir savaşçı edasıyla otobüs, dolmuş, metrobüs, metro gibi herhangi bir toplu taşıma aracının içine atılmanız, hiçbir zaman toplu taşımaya binmenizi kolaylaştırmaz. bu hakikat ile yüzleşip, o şekilde hareket etmeniz gerek. eğer yüzleşmediniz, aynı harekete devam etmeye çalıştınız. bu sefer çevreden uyarı alacaksınız. uyarı verilmesi hoşunuza gitmeyecek, zülfüyarinize dokunacak . o noktadan sonra da daha fazla laf sokan olmasın diye inenleri bekleyip toplu taşımaya öyle bineceksiniz. eğer ki daha yol vermeyi idrak edemediniz. işte o zaman çözümün değil sorunun parçası olacaksınız. çevrenize zorluk yaşatacak. sizi görenler düzen ve sıra dinlemeden aynısını uygulamaya kalkacak, kötü rol model olacaksınız. böyle olunca da karmaşa galip gelecek.

en sinir olduğum şeylerden biri.
metroda dolmuşta otobüste nerede olursa olsun yol vermeyen müsaade etmeyen insanlara sinir oluyorum.
görgüsüzlük aile terbiyesi almamış kişilerdir.

gerçek şu ki, o kapılar çok erken kapanıyor..
istanbul'da veya kalabalık şehirlerde yaşayanlar bilir; yaşlı teyzeler, amcalar bile sürekli koşturma halindedir. hatırlarsanız küçükken sandalye kapmaca oyunu oynardık, en hızlı olan sandalyeye oturur, yavaş kalan ise ortada kalır oyun dışı bırakılırdı. bu şehirde haldur huldur davranmamızın sebebi de bu psikolojide olmamızdır. iş saatinde otobüs ve minübüsle birlikte koşanlara, kan ter içinde kalanlara, araca bindiğinde tutunacak yer bulamayanlara şahit olursunuz. saçınız, şalınız,montunuz kapı arasına sıkışabilir, itiş kakış yapıp kavga arasına girebilirsiniz. hepsi ansızın oluyor hızlı bir şekilde gerçekleşiyor. domino taşı gibi biri düştüğünde diğerinin ve onun ardındakinin düşme ihtimali de vardır. bu yüzden her daim hızlı ve dengeli hareket etmeliyiz. tabii bunu kimsenin kaşını gözünü yarmadan yapmalıyız: inenlere rahatsızlık vermeyerek, küçük bir aralıktan hızla geçmeye çalışarak. bunları kapılar kapanmadan önce yaptıysanız, evet, başardınız. unutmayın, hızlı olmazsanız geride kalırsanız. biliyorum ki, bu konuda bir çoğunuzun altın madalyası bile var. benimki de gevezelik işte.

istanbul da sıradan bir gündür.

(bkz: ıslak odunla girişme isteği uyandıran davranışlar)

mal gibi beklemesin onlarda,mıymıy o ne be şaka şaka çok ayıp yaptıkları.

olmazsa olmazımızdır. uçakta teker yere değmeden ayaklanan insanlarız raylı ulaşımda neymiş.

(bkz: lütfen inenlere öncelik tanıyınız)