reçel kokusunun sakinleştirici etkisi

çok güzel, çok mutlu, çok renkli ve bir o kadar da eğlenceli bir çocukluk geçirmiş olan benim gibi ve benim yaşımdaki insanların zaman zaman ihtiyaç duydukları nostaljik ve elzem etkidir.

kahvaltı sofralarında pek yüzüne bakılmasa da kıvamı doğru tutturulur ise tereyağı ya da kaymakla fırından yeni çıkmış ekmek üstünde nefis birliktelik yaşayan bir üründür reçel.

çocukken biz daha uyanmadan önce annemin hazırladığı kahvaltı sofralarında bulunan yabani çilek reçeli beni vazgeçilmezimdi. hala da öyledir benim için. çilek reçelinin kokusu çocukluğumla bağdaştırdığım kokulardan biridir. mis gibi çilek reçeli kokan bir kahvaltı sofrasına uyanmak günün güzel ve sakin geçeceğinin bir işaretidir.

ben henüz çocukluğumu yarılamamışken bir sahil köyünde yaşadığımız zamanlar bizim evin elli metre kadar yukarısında yaşayan dedem mevsimine göre eline ne geçerse reçelini yapardı. dedemi evin bahçesinde büyükçe bir tencerenin başında reçel yaparken görmek çocukluk anılarının önemli ve unutulmaz bir parçasıdır.

işte bu anıların kokusu olan reçel kokusu birçok insan üzerinde de eminim aynı etkiyi bırakmaktadır. bu kadar şekerli bir kokunu insanı sakinleştirmemesi mümkün değildir bence.

belki de tatil günü kahvaltılarının bu kadar sakin olmasının nedeni reçel kokusunun psikolojimiz üzerindeki olumlu etkisidir.

halıya bir dökülsün, sakinlikten eser kalıyor mu?

hele ki gül reçeli tatilin ilk günü. hem kahvaltıya hemde neşeyi arttıran lezzet.