roman yazsaydınız içinde en can alıcı söz ne olurdu

" ah, yasemin kokulu çiçeğim... söyle bana, nasıl hiçbir şey olmamış gibi gerimde bırakayım seni?"

intihar ederken bile yaşamak için canını verebilirdi.

benimkisi kitabın sonundan bir pasaj oldu, idare edeceksiniz artık:

"fantastik hayatlar yaşayanlar, hep trajikomik sonlara mı mahkumdur? oysa uçurumdan yuvarlanmak böylesine kolay olmamalıydı."

aynada konuştuğu yüzüne baktı. o anda bir duvar bile daha iyi bir dinleyici sayılırdı. acıyla yalnızlığının şerefine sırıttı ve o sabah dişlerini fırçalamadı.