romantik şiir okurken tornavida getir diyen babanın sesi

hayatın romantizmden değil realizmden oluştuğunu sana tokat gibi hatırlatan sestir. sen yine de yerinden kalk ve o tornavidayı pedere götür. ardından yanılsama dünyana geri dönersin.

ne demis sunay akin:

vidayla tutturuldukca
onca nukleer bomba
silahlanmaya karsi
tek umuttur
halkın elindeki
tornavida

tornavida da asil bir duygunun aletidir, cok da seyetmeyin yani.

hayatı sorgularken “git iki kiloluk deterjan al” diyen annenin kocasıdır.

(bkz: güldüren başlıklar)

kapitalin üçüncü cildini de bitirmişsin, tam da özetini çıkartıyorsun, arkadaşın geliyor ve en muzaffer anında sana, 'ne zaman işe gireceksin sen? evde boş boş oturuyorsun!' deyiveriyor..
işte o arkadaşın amcasıdır o baba, ustadır, emekçidir ve mutlaka bir şarap çanağı da vardır..

insanlığı o babanın ruhu kurtaracak..