şiir okurken kalbin pır pırlaması

değişik bir his.
böyle aşık olunan ilk anda insan nasıl hissediyorsa, öyle bir şiiri okurken ben de öyle hissediyorum.
kalbim kamaşıyor.
sıradan olmayan bir his bu. kelimelere gerçekten yüklenen manayı görüyorsunuz.
bakıyorsunuz ki bazıları ok, saplanıveriyor böğrünüze.

aman tanrım diyorum sonra okurken.

dil sürçmelerine sebep olur. defalarca okusanız bile bazen güzel ifade edemezsiniz kelimeleri. vurgu oturmaz. tatlı bir his.

benim genelde trum tiki tak, trum tiki tak, yapıyor.

makinalaşmak istiyorum sanırım.

bazı ismet özel şiirlerinde oluyor. tabii benim kalbim pır pırlanmıyor. canım acıyor.

kelimeler yan yana müthiş şekilde koyuluyor ve canın yanıyor. adına ne derseniz deyin.