rus romanı okurken yaşanan zorluklar

bir karakterin 6 adı olması. mahvettiniz bizi rus yazarlar. insanın bir tane adı olur. örneğin benim adım emine. anam eminiş, kardeşim emineçka, kızım emmineka, kocam da emineşka diyor olsun. böyle bir saçmalık olabilir mi?

bıktım bu ruslardan.

hikayeye etki etmeyecek bir karakterin betimlemesini 10 sayfa okumak.

bitmek bilmeyen o sefalet… yeter da.

raskolnikov yalnızlığını iliklerine kadar hissetmek. gri havada, yakalar kalkık yürümek. o psikoloji hiç bitmiyor ya. ayh güneşe çıksam diyorsun.

avdotya romanovna raskolnikova bunu okumaya çalışmakla vakit kaybetmek.

ruslar 3 isim kullanırlar.
isim + baba adı + soyadı.
onun dışında çoğu ismin kısaltması vardır.
örneğin : aleksandra- saşa, vladimir- vova gibi.
hatta bazı kısaltmalar orjinaliyle neredeyse aynı uzunlukta olur.
natalia- natasha gibi.
ama aynı zamanda kısaltmalarında farklı çeşitleri vardır.
örneğin vladimire vova dedikleri gibi, volodya da derler.
natalia ya nataşa, nataş gibi.
he birde o isimlerin, kısaltmaların "laskoviy", yani incelde götüme gir modu vardır.
örneğin tatiana ya kısaltmada tanya, incel götüme gir modunda tanyuşa derler.
rusça bilince karışık birşey yok aslında.

z-embesil tayfa için bunun nedeni, eserin uzun olması olabilir. uzundur çünkü. durumu yoktur bir z'nin.
anna neden trenin önüne atladı? rasko neden aldığı ganimeti harcamadı? oblomov'un nesi vardı sahi kuzum? turgenyev neden anasını öcü gibi görürdü? natasha rostova neden motordu?

bu olaylar, ileri zekaları ile interneti harika bir mecra yapan z'lerin ilgi alanında değil. çünkü boş bakışlı standart bir z'ye göre, "boş yapma bro" felsefesi dahilinde, olan şey önemlidir, onun nedeni değil.

- turgenyev anasını sevmiyorsa "napim yaani" dir
- oblomov "yıkıktır"
- raskolnikov, "ay salak o kadar öldürmüş alsaydı baaari, ıyy emniyet uyuyo"dur
- anna yollu ve vurduruyor olmakla beraber, meriç-z türüne göre "size neee? herkes kendi hayatına baksın o bir gadın"dır
- rostova "ya bize ne kime neeee"dir.

z embesilliğinin yedi cihanı sardığı bu evrende, victor hugo abimizden hallice uzun ve boğucu tasvirler ile derin bir psikolojik analiz sunan bu eserlerin okunmasını, z'ler açısından zor buluyorum. ben de gerizekalı olsam, ben de okumazdım.

çünkü kabul edelim, rus klasiklerinin dili eskidir. bir z için, anlamadığı bir şeyi anlamaya çalışmak gereksizdir.

z'lik olgusu haricinde yazılmayanlardan gidecek olursam, dilin modern olmaması ve su bulma meselesi diyebilirim.

atıyorum mesela, olga diye birisi bakanları kıskandıracak bembeyaz sabah elbisesi içerisinde uyanıp hizmetçisi faskkova ile, leylak kokularının sardığı geniş bahçesinde tulumbaya doğru ilerlerken, ben içimden "lan iç lan iç artık iç şu suyu beee" diyorum. buzdolabı falan yok o ara, çeşme olayı az. içemiyor garibim yengem. melek yengem benim. onu da anlamak gerek.

özet: z olmak insanlık suçu sayılmalı ve yasaklanmalı.

boş beleş romanları okumanın nesi zor olabilir ki.

hani deseniz akışkanlar mekaniği kitabını okurken yaşanan zorluklar. efendime söyleyeyim calculus ya da introduction to modeling and analysis of stocasthic systems tamam. bu sözelcilerin g.tten uydurma hikayeleri abartma huyları yok mu, beni benden alıyor. gülmekten katılarak ölücem bir gün bu saflara.

aşırı kasvetten dolayı bayılmak. bir de konuya girene kadar yapılan çözümlemeler.

yani bir adam kaç kişi, beynim yanıyor.

daha birinin kim olduğunu çözmeden, aynı isme sahip beş kişi daha giriyor hikayeye. hepsi ayrı dram, hepsi ayrı bunalım. bir noktadan sonra hikayeyi bırakıp kim kimdir grafiği çizmeye başlıyorsun.
roman değil, sosyoloji alan araştırması gibi.

tolstoy gibi 'savaş alanını'

dosteyevski gibi 'iç sıkıntısını' anlatan yazar bul

sonra onlar içinden kolay okunanı seçersin guzum

andaval kuşağı zeta