sabaha kadar oturan insanlar

biri de benim. "ölünce zaten uyuyacağız ya, boşver" diyip aslında yetersiz uyuyarak, kendime zarar verip ömrümü kısalttığım durum. ne diyeyim, bravo.

arkadaşım sabaha kadar oturma kısmı güzel de, uykumuz da uzun, uyumuyoruz da denemez ki. 9-10 saat uyku.

uykum gelince uyuduğum için bazen oluşan durum. belli bir saatim yok. şu an uykum gelmediği için uyumuyorum, gelmemeye devam ederse hiç uyumam, sabah da böyle bir şey yaşanmamış gibi devam ederim. evet.

bazıları tam bu saatlerde, gecenin sessizliğinde çalışmayı seven insan tiplerindendirler. mesela ben...

ders çalışıyorsa yadırgamamak lazım.

uyuyamayan insandır uyku onların yanına uğramaz pek çünkü kafalarındaki düşünceler çarklı bir sistem gibi dönüp dururlar ve buna engel olamadıkları için de uyuyamazlar.

genç insanlardır.

hayatımın hiçbir anında anlam veremedigim insanlardır. çoğu birini düşünüyorum falan der fakat uykudan önemli bir şey olmamalı arkadaşlarım, salın

anne tarafı akrabalarım.

gençtir.

sabaha kadar oturamayacak kadar aylak olamamanın yükü kadar ağır değildir. olmak gerekir arada

benimdir.
bazı dönemler oluyor gündüzler çok sesli, çok karmaşık geliyor. (bkz: sıkılıyorum sabri bunalıyorum) ) gece ise daha sessiz, kendi halinde ve biraz da hızlı. düşünmek ve karar vermek için en ideal saatler.

gün başlıyor bir telaş bir kaos bir gürültü ama saat 23 den sonra çoğunluk uyku moda geçtikçe karanlık arttıkça sanki tüm o kaos tüm o gürültülü güruh gidiyor.
eskiden gece tüm kötülükleri ortaya çıkarıra inanırdım sabah olsun diye uyurdum hemen şimdi ise gecenin karanlığının tüm kötü şeylerin üzerini örttüğüne inanıyorum ( tabi gece vakti yapılan siyasi karanlıkları hesaba katmazsak ki onlar da gündüz ayyuka çıkıyor)
özellikle hava tam da şimdiki gibiyken balkona oturmuş şu güzelliği dinleyerek sabahı beklemek iyi geliyor.

not: gecenin içinde barındırdığı yaşamın en berbat şeklini yaşayan insanları düşünmeden gece güzellemesi yapmış gibi görünüyor olabilirim ama biliyorum ki onlar da bazen sabah olmasın ve hayat devam etmesin istiyorlar.

uzun süren tatilim varsa, can dostlarim yanımdaysa o güzelim sessiz sakin gece vaktini uykuyla ziyan edip kaçıramam diyerekten dahil olduğum insan grubu

bi saatten sonra mesajlaştıkları tüm arkadaşları offline olur, hikayemizdeki patates kişi videolar izlemeye başlar, bir süre sonra videolar onu sarmadığı için youtube'un arama bölümüne paranormal videolar yazar, 5-6 videonun ardından korku hikayesi videoları izlemeye başlar, gecenin en karanlık saatlerinde en olmayacak şey olur ve patatesimizin çişi gelir. koridor uzun, sessiz ve soğuktur. patates koridora adımını atar ve ensesinde soğuk bir nefes hissettiğini zanneder. patates yanılmıştır ama beyni ona kaçması gerektiğini söyler. kaçmaya çalışırken iki adım yolda telefonunun flashını açar patatesimiz, olur da önüne canavar, cin ya da diğer paranormal canlılar çıkarsa görebilsin diye. tuvalete koşar, koşar, koşar. kapıyı hızlıca çarpar evdekilerin uyanması ihtimalini göze alarak çünkü çok korkmuştur. sonra aynada kendine bakar gülümseyerek "gerizekalı gibi davrandığın farkında mısın?" der. tuvaletten hazırlıklı çıkar, flash açık şekilde. daha sakin, daha aklı başında odasına gider fakat hala az önce yaşadığını sandığı gerilim onu ürpertmektedir. korunma arzusuyla pikeyi boğazına kadar çeker. huzurla kendini uykuya bırakır çünkü dolabında onun uyumasını bekleyen eli bıçaklı gölgeden haberi bile yoktur.

melatonin fakirleri.

uyku düzeni bozuk olan insan olması olasıdır. geceyi seven bir insan da olabilir yada yalnızlığı.

benim gibi uykuyla arası olmayan insanlar bu guruba girebilir.
gün doğarken yatıyorum çok uzun zamandır. 4 saatten sonra yatağında rahatsız oluyorum ve hemen kalkıyorum.
iyi birşey değil. özenilecek birşey kesinlikle değil. dikkatli olmak gerek.

yüksek lisans tez aşamasına ek pedagojik formasyon eğitimi dersleri...
gel de uyu...

çok enteresandır hiç anlam veremiyorum. ya yat kardeşim allah için uyumaz mısın? sanki 5 saat sonra ben dükkan açacağım.