sadece geceleri üzülmek

gündüzleri üzülmeye vakit bulamayan insan eylemidir.

geceleri yalnız kalıp kendi kabuğuna çekilen insanların yaşadığı duygusal durumdur.

sevişerek üstesinden gelinecek olan sorundur.

evet ya geceleri çok vuruyor neden öyle ?
gündüzleri hiç takmıyorum. sadece uykumdan uyandığımda belirli bir süre çok kötü hissettiğim oluyor.
kahretsin günüm böyle geçecek şimdi diyorum ama iyi ki geçmiyor çoğunlukla.
gece yalnızlık ve hüzünle dolmuş.
bir şeyleri kafamda acele edip yapmam gerekenleri ısrar ediyorum ve yapamıyorum ya
madem öyle salsana zaten yapamıyorsun bari biraz keyfine bak böyle hayat sür diyorum
o zamanlar iyi güzel
sonra kodlanmış gibi aynı döngüye dönünce yine anksiyete yine iç sıkıntıları ve panik ataklar.
rahat olmayı, gevşemeyi unutmuşuz gibi..
kabullenmemiz gereken şeyler var.
bizim hayatımız böyle olacak belli ki biz buyuz
bu kadarız.
kabul edersek daha makul yaşarız.

ağlayabildiğim kadar ağlayacağım şimdi ve bitecek. yarın hiç üzülmemişim gibi, kalbim hiç kırılmamış gibi devam edeceğim hayatıma.

tüm günün ağırlığını yüklenmenin bedeli.

sadece geceleri gelen yatağın içerisinde şefkatle sarılma ihtiyacından kaynaklanıyor olabilir.
neyseki yedek yastığımız var da gecemiz zehir olmuyor.

kendimizle başbaşa kalırız çünkü..bizi sorgulayan gözler olmaz çevremizde