sakız çiğneyip balon yapamayanlar

hayattan zerre zevk almayan otçuklardır. dünya üzerinde zaten üç beş tane olan zevkli aktivitenin belki de en zevklisinden mahrum kalmak ıstırap vericidir. onlar yerine hem üzülüyorum hem de daha çok balon yapıp patlatıyorum patlatamayanların şerefine.
sakızı çiğnemek, yavaşça yumuşatmak ve ideal kıvama gelince dille bleh bleh yaptıktan sonra içine üfleyip şişen balonu görmek gökkuşağının sonuna erişmek ya da muse konserine gitmek kadar ulvi ve ferahlatıcıdır. kah ağzından çıkarır lastik gibi çeker santimlerce uzatırsın, kah balonu hüp diye içine çekersin ve aromanın ağzında vals edişini hissedersin, kah suratında patlar sakızın parçalarını toplarsın burnunun ucundan. eğer sakız giyilmiş bir çorapsa balon yapmak o çorabın bıraktığı izi kaşımaktır.
daha güzel bir dünya için el ele verip sakızdan balon yapalım hatta birbirimizin sakızlarını birleştirip öyle çiğneyelim ve daha büyük balonlarımız olsun. böylece bireysel mutluluklarımız da fantastikleştikçe fantastikleşsin.

klasik vivident çiğne ve gülümse cikletleri patlamaz. patlatanı da bizzat tebrik edip plaketini eline verin.