sakızın şekeri bitince atmak

çok mantıklı bir eylemdir, şekeri biten bir şeyi neden ağzımda tutayım ki diye eylemini haklı kılabilir eylemci.
(şeker derken o ilk başta ağza gelen ferahlatıcı tattan bahsediyorum) sakız çiğnemenin başka bir mantığı olduğunu söyleyen diğerleri, bu kişileri hala çocuk olmakla suçlamaktadırlar. halbuki herkesin sakızı kendinedir.

atmıyorum ben direk yutuyorum.

1 saatlik uçak yolculuğunda sigara dürtümü bastırmak için 2 paket meyveli vivident harcamama neden olan tadı kaçtı bunun değiştir eylemimdir. bir keresinde yanımdaki yolcu bile bana değil sakıza acımış ve ''demek londra ya uçsan koliyle sokacakmışsın sakızları '' demiştir.

sakızımı bir kere bile çöpe atmadım. hep yutmuşumdur.
hap gibi. yut yenisini çiğne yut yenisini.