salına salına yürürken birden ayağın burkulması

karizmayı kökten götüren durum.
hele bir de lafı çakıp, saçını savurup giderken iki sn sonra yalpalayıp yere düşmek..

ve kalkıp salına salına yürümeye devam etmek.

çiçekli fistanları giyindiğimde verdiği anlamsız havanın eşliğinde salına salına yürürken yere çakılmamam için öncesinden düzgün yürü len şeklinde gelen bir uyarı gibi.

acısını kalbimin derinliklerinde hissettim resmen. o kadar çok başıma gelir ki.

kenafir gözlülerin topuklu ayakkabı giyenlerde neden oldukları durum. zemindeki bozukluktan dolayı yere tam basılamayınca ayak bilekten bükülür, ayak tarağı da acıyabilir. insan bir sendeler, içinden küfreder ama hemen toparlayıp öncekinden daha dik biçimde yürümeye devam eder, tüm acısına rağmen. çivi topuk stiletto giyen kadın öyle bir kenafir bakışla yıkılmaz.

kızılay karanfildeki merdivenleri bilmeyenimiz pek azdır. bir gün ordan salına salına pedikürlü tırnaklarımın göründüğü en güzel topuklu ayakkabılarımla inerken gözlerini ayağıma diken bir çift göz yüzünden anında, bakın abartmıyorum, anında, daha gözlerini ayırmadan ayağımı burktum ve nasıl olduysa o pedikürlü tırnağım kırıldı. hem de ne kırılmak. göze, nazara inanın. özellikle güzel kadınlarımız, çok fazla salınmayın. kendi iyiliğiniz için.