sanatçıları siyasal kimlikten ayrıştırmalı mıyız sorunsalı

bence evet, sanatçıların da bir görüşü olabilir ama bu görüşünden dolayı yaptığı sanatı kötülememeliyiz, sanat ayrı görüş ayrı mesela kürdleri sevmiyorum diye kürtçe şarkı dinlemeyecek miyim? ya da ibrahim tatlıses akpli diye onu dinlemeyecek miyim. saçma değil mi? kişiliğini sevmemekte özgürüz ama sanatını eleştirip beğenebiliriz.

ayrı tutmam. günün sonunda desteklemediğim görüşe hizmet edecekse niye sanatçıya ün veya para kazandırayım? hele hele ağzımıza sıçan malum partilere destek çıkıyosa yok olsun gitsin.

hayır.
sanatçı kendisini toplumdan ayrı, toplumun üstünde düşünüyorsa o artık saray soytarısıdır. saray soytarılarına saygı duymama, sevmeme hakkına sahibiz.

tabii ki hayır. tamam şairse şairdir. romancıysa romancıdır veya ressam heykeltraştır vs.. amenna.. (şiirini, romanını edebi açıdan ayrı konuşur) ama şerefsiz bir halk düşmanı veya satılık bir köpekse de köpektir.
sanatçı, sanatı ve yapıtlarıyla kişileri, kitleleri etkileyebilme, yönlendirme yeteneğine sahiptir. bu yeteneğini "kimin için ne karşılığı kullandığı" son derece önemlidir.
sanatçı insan ve toplum duyarlığından yoksun ve yalancı, ikiyüzlü, dolandırıcı hatta ödlek olmamalı, toplumu yanıltmamalıdır.

sanatçılar topluma yön veren şahsiyetlerdir, hayatın kendisi bir siyaset arenası olduğu için siyasetten ayrı tutulamazlar. yaptıkları sanatı bundan ayrı tutmaya çalışabiliriz ancak ister istemez etkilenir siyasetten ve koşullardan.

siz değil kendisi ayrıştırmalıdır. günlük siyasi hareketin ya da akımın ya da muhalif düşünce ve akımların taraftarı, savunucusu, neferi bile olsa, bu sanatına yansıdığında yaptığı şey bir sloganı görselleştirmekten ibaret olur.
sovyetler döneminde koskoca bir geleneğin "angaje sanat" ile nasıl adım adım gerilediğini de, hakeza mussolini döneminde futurizm denen garabeti de gördük.

iki dünya savaşının içinde yaşamış, birincisine bizzat katılmış, buna rağmen atölyesine kapanıp şişeleriyle kurduğu dünyasına gömülmüş, resmin kendi sorunları üzerinden yüzlerce resim üretmiş giorgio morandi'nin dehasını siyasete angaje olmadı diye azımsayabilir miyiz?

ya da ispanya iç savaşı sırasında nazi almanyası'na ait bombardıman uçaklarının 1937'de ispanya'daki guernica şehrini bombalamasını hicveden picasso, kendi biçim ve öz/özgür anlayışından geri durup sloganlaşmış/grafikleşmiş bir yaklaşımla "guernica"yı resmetse idi bugün bu şaheseri bu kadar önemser miydik? goya'nın 3-mayıs resmiyle ilgili de aynı şeyleri söyleyebilirim.

demem odur ki; sanatçıların siyasal görüş, düşünce ve tarafgirliği ne olursa olsun kendi sanatsal dertlerini özgün sanatsal dilinden ari tutup bir sloganı dillendirmesi angaje sanat yaptığı anlamına gelir.

bunu dinci ama kumarcı hovarda şair/yazar necip fazıl kısakürek'i öven, sanat galerisi basıp cam çerçeve indiren dincilere sormalısın dedirten sorunsal.

benim cevabım hayır. ben mahalledeki esnafı bile siyasi görüşüne göre ayırıyorum. tarikatçılara, akp'lilere, mhp'lilere bırakın para kazandırmayı selam bile vermemeye gayret ediyorum. herkesin siyasi kimliği artık bütün kimliğinin önemli bir parçası olmuş durumda. sanatçıların sunduğu eserler bile kendi siyasi görüşlerine göre şekilleniyor, kendi siyasi görüşlerini temsil eden işlerde yer alıyorlar.

içinde bulunduğumuz durum basit bir siyasi çekişme yada anlaşmazlık değil. hükümet vergileri artırıyor, okullara sabun bile koymuyor diye ayrışma yaşamıyoruz biz. onlar halledilir. 2002-2028 arasında yapılanlarla teröristleri öven bir siyasi atmosfer yaratanlara ve onların temsil ettiği her şeye karşı duruyoruz. toplumu kökünden değiştirip vatanı talan etmeye ve bölmeye çalışıyorlar. elbette benim vatanımı talan etmeyi, bölmeyi savunanlardan tiksineceğim. ben sırf atatürk filminde sebep oldukları skandallar nedeniyle sektörde neredeyse tekel haline gelen disney'e bile kuruş kazandırmamaya çalışıyorum. türk yurdu sınırları içinde de her kim benim kimliğime, yaşantıma, özgürlüğüme karşı olanların yanındaysa benim düşmanımdır, o kadar. bu durumun vehametini anlayamayacak kadar cahil yada önemsemeyecek kadar pembe gözlüklüyseniz de siz de benim karşımdasınız demektir.

sanatçının sanatını ve kişiliğini ayrı mı değerlendirmeliyiz? sorusu gibi olmuş. ben sanatçının kişiliğine de bakarim. bakmak zorundayım bence. zaten otomatikman öğrendiginde seninle ters düsen seyleri soguyorsun. sanati sanatcıdan ayri düşünemiyorum ben.

benim için cevabı evet. gelmiş yine tarikatçı manavdan alışveriş yapmam, mhp'li esnafa para kazandırmam diyenler. arkadaşlar size bir haberim var. adamların şeyinde değilsiniz. işini iyi yapıyorsa senin gibi nice atatürkçü alışveriş yapıyor onlardan aklın durur.
sanatçıya gelince, tabii ki o da verdiği eserlerin değeri ile ölçülür. bana ne kadın ya da adam sağcı imiş, solcu imiş. ben sanatına bakarım. çok kriminal veya terör sempatizanı bir tip değilse bana ne abi? istediğini savunsun. ben böyle düşünüyorum.
bu arada tarikatçı manavlardan alışveriş yapmazsak tarikatı bırakıp, add'ye üye oluyorlarmış. öyleli.

cahil toplumların zihniyeti.

sanağatçı, siporcu ve bilimci eserleri ve ahlakı ile bilinir, dini ve ideolojisiyle değil.