şarj

günümüzde, neredeyse herkesin kendine üçlü ve uzatma kablolu fiş, priz monte ederek yaşamasına sebep olan, elektirik akımı vererek, elektirikli, elektronik aletleri yükleme zımbırtısı.

bitmesi sinir bozucu şey.

bir kısım halk arasında; şarz olarak da kullanımı mevcuttur.

genelde kimyasal enerjinin, elektrik enerjisine cevrilmesinde -
(bkz: pil) maddeyi yukleme olayidir. batarya ya da pili uzun sure sarjda tutmak fazla yuklemenin aksine anotun deformasyonuna neden olabileceginden, yeterli sure dahilinde sarj etmek pil ya da bataryanin uzun omurlu olmasinda altin kuraldir.

prize yakın bir yatağım olmadığı için sabahlara kadar popo üzerine yerde oturtan güç kaynağı.

kapitalist düzende sömürmek adına aslında çok üst düzeye ulaşmış fakat dağıtımı yapılmamış hedeknoloji.

yüklemek anlamına gelen sözcük.

günümüzde akıllı telefonlar için kablosuz olanlarının sayısı gün geçtikçe artan hede.

şarjım %1, telefonu şarja takmaya eriniyorum. iyi gec

bazı kişilerce şarz şeklinde telaffuz edilen kelime.

yazımı ve telaffuzu sürekli karıştırılan kelime.

bağlı olduğumuz şey.

ve ben bu yaşımda, bir şeyleri çarc etmekten bıktım.

56 gün filan şarjı giden telefon olsa, direkt alırım. xiaomi kullanıyorum +5000 mah baterisi var, bu bile bana yetersiz geliyor. ağabeyimi "bırak şu ayfon'u..." deyip ikna etmeden evvel, götünde şarj kablosuyla geziyordu, günde 3 defa şarja takılan telefon mu olur ya?

aşırı abartılan durum. fakat bugün gerçekten üzerimizde bir yükü var. evden çıkarken akıllı saat, telefon, kablosuz kulaklık vesaire hepsinin şarjını kontrol edip öyle çıkmam gerekiyor. çünkü teknoloji gerçekten çok gelişti 1 hafta şarjı giden telefonlar kalmadı tabi kullanıma bağlı değişiyor bu durum.

şarj diye yazılır şarzzzz diye okunur.

an itibariyle bir olduğu için battaniyeyi üzerimden atıp, bir süre donmam gerekicek. imtihanım büyük valla.

lityum iyon bataryalar çıktıktan sonra şarj süreleri biraz olsun arttı ancak akıllı telefonlar geliştikçe internet kullanım süresi uzadı. bu yüzden şarj süreleri yeni bataryada bile 12 saati geçemiyor.
bu nedenle hepimiz tıpkı diyalize girecek hastalar gibi şarj cihazları ile dolaşıyoruz. gideceğimiz her yere şarj cihazımızı, yedeğini, power bankımızı alarak gidiyoruz.
şarj cihazını evde unutmuşsak bir sinirlilik, depresyon, anksiyete hali oluşuyor. sevgilimizden ayrılmışçasına stres yükleniyoruz. telefon bağımlılığı yüzünden hayattan kopup, sanal hayatımıza incecik şarj kablosu ile bağlanmışız. şarj kablosu bizim nefesimiz olmuş. şarjımız yüzde 1 olunca boğulacak gibi oluyoruz. telefonu şarja takıp yüzde 20 olana kadar, 5 dakikada bir gelip kontrol ediyoruz.
eğer telefon kısa sürede %50-60 olmuşsa derin bir ohh! çekiyoruz. üzerimizde biriken stres yerini bir anda oluşan tarifsiz mutluluğa bırakıyor.
evet sevgili bağımlı arkadaşlar; siz de tıpkı benim gibi, yada bir uyuşturucu bağımlısı gibi telefon bağımlısısınız.
tedavi olun.