savaş bitti

'sor gücün sormaya yetiyorsa
var mıymış gönlümü, bin parçaya böldüğünün bir sebebi'

gibi müthiş bir soru bırakmıştır. bıraktığı bu sorunun içinde ayrıca bu soruyu sormak için bir de yeteri kadar güç olması gerektiğini ifade etmiştir. belirsiz olan, ihtiyaç hissedilen gücün; soruyu sormak için mi yoksa sorulan/sorulacak olan soruya verilen/verilecek olan cevabı duymak için mi gerekli olduğudur.

belki burda da, ' incecik ürperişli gövdesi, cismime neden kıydı' mısrası gücün ne için lazım olduğu konusunda bir fikir verebilir.

edit: bir şiirdir.

aynı şaire* göre yaşamın da sonudur.

''dünyaya gelmek bir saldırıya uğramaktır. doğan bebek havanın ciğerlerine olan saldırısının verdiği acıyla haykırır. soğuk saldırır bize, sıcak saldırır. açlığın, hastalığın, korkunun saldırılarını savuşturma yoluyla yaşarız, hayatta kalırız. yaşıyor olmak, savaşıyor olmaktan başka bir şey değildir. bir gün son nefesimizi verdiğimizde bize yapılan ilk saldırıyı tamamen püskürtmüş oluruz. savaş bitmiştir.''*

şarkı söylemek
kendi kitaplarını ciltlemek
gibi bir şey haline geliverdi aniden
“yalnız bırakıp gitme bu akşam yine erken”
“öksüz sanırım kendimi ben sensiz içerken”
şimşeği atlattım diye kimseye can
bahşedecek hale gelmedim
demek âdem ahfâdından
savaş bittiği için koynu boşalan
bir kişi gerekiyormuş o da bendim.......

savaş bitti.
hızlı başladı
yavaş bitti.
cepheler durgun artık
telaş bitti.
atılacak mermi,
top, taş bitti.

bigun insallah tum dunyada yankilanmasi nasip olur bu sozun.

dünyayı bilmem ama benim insanlarla kendimle savaşım bitti her ne oluyorsa artık

savaş hiçbir zaman bitmez, zalim ve mazlum her daim var olacaktır.

savaşlar keşke bitse ama zalimlerle savaş hiçbir zaman bitmemeli.