saygısızlığı öz güven zannetmek

"saygısızlığı özgüven olarak nitelendirmek" olarak da adlandırılan, ters psikolojiye sahip kişilerde gözlemlenen ve akıl tutulması yaşayan kişi eylemi.

aslında o. çocukluğudur.

ben açık sözlüyüm deyip, kelime haznesindeki yetersizliğini saklamaya çalışan niteliksiz cahil karakter..

toplumumuz da özgüveni saygısızlık olarak kabul ediyor.

tamam saçma sapan insanlar var. ama toplumumuz da masum değil.

test etmek isteyenler ortalama bir işverenle iş görüşmesi yapsın. birilerine bir şeyler satmaya çalışsın, anlayacaktır.

saygısızlığı özgüven değil de açık sözlülük zannetmek şeklinde değiştirebiliriz bence. son zamanlarda girdiğim başka bir entryde de #2878381 bundan bahsetmiştim açıkçası. ağzına geleni düşünce süzgecinden geçirmeden pat diye söyleyen despot kişiler saygısız insan tipinin nirvanalarıdır. ve o densizliği yaptıktan sonra da "ne var canım ben açık sözlü bir insanım, içim dışım bir. en azından ketum değilim" gibi saçma bir cümle de kurabilirler. hayır, muhattabını düşünerek konuşan, söylediğim söz can acıtmasın diyen ince ruhlar ne ara ketum sayılır oldular?! çevrenizde bu şekilde, irtibatı kesemeyeceğiniz tek bir insanın oluşu gerçekten çok yorucu.

edit: ha işin komik yanı bu tipler etrafta kasıla kasıla dolaşırlar "aman kim bana laf edebilir" edâsıyla ama özgüvenden eser yoktur. etraf ne der diye düşünmekten rahat uyku uyuyamazlar ve hayatlarını hep elâleme göre yaşarlar. aslında saygısız kişiler oldukları için bir gün biri bana ağzımın payını verecek diye korkuyorlardır o yüzden özgüven bu kişilerde yerlerdedir. siz siz olun nezaketten, kibarlıktan ödün vermeyin:)

(ps. ben bu konuda daha çok dert yanarım valla.. entrylerimi gördüğünüzde gülün geçin, takılmayın. çünkü daha evlenmeden kayınvalidenin böylesi nasılmış çok iyi gördüm.. ablam sağolsun!!)