sefer tası ile yemek taşıyan varoş
başlık "vura vura dip oldum ona buna dert oldum" tarafından 20.07.2021 17:14 tarihinde açılmıştır.
1.
etrafta yemek yiyecek bir dünya kaliteli ve elit mekan varken hala bunu yapanları görünce resmen şok geçiriyorum.
elit bir mekana girip bonfile yemek varken elinde demir bir parça taşımak çok acayip.
elit bir mekana girip bonfile yemek varken elinde demir bir parça taşımak çok acayip.
devamını gör...
2.
yeter artık zengin adam. bıktık bu tür başlıklardan.
devamını gör...
3.
ne yediğini bilmek isteyen insandır. siz işyerinde dürüm mü yesem pilav mı diye düşünürken* o zeytinyağlı yeşil fasulyesini çatallar.
devamını gör...
4.
ironiyse bile komik olmayan başlık.
devamını gör...
5.
iki gün sonra çalışmaya başlarsam bir de yemeğe para mı vericem yapar koyar götürürüm mis gibi. neresi varoşluk çok zenginsiniz herhalde.
devamını gör...
6.
troll başlık.
devamını gör...
7.
ev yemeği tadını bilmeyen ya da arası iyi olmayan yazar başlığıdır. mis gibi ev yemeği varken nasıl bir mutfakta, ne koşullarda yapıldığını bilmediğin yemeği yemek pek de akıl kârı değildir.
devamını gör...
8.
valla çok şükür muhtemelen senden iyidir durumum vura vura dip olan kardeş ama hiç de utanmam üşenmem sefertası ile yemek taşımaktan işyerime. eşimin yaptığı yemeğin eline su dökemez hiçbir şefin bonfilesi
devamını gör...
9.
ironidir umarım ve gayet güzel en azından ev yemeği ve ne yediğini bilirsin
devamını gör...
10.
"sefer tası" değince beynime kazılmış bir an geliyor.
annem anlatıyor; yer almanya, annem bana hamile, babam türkiyede, vize alamamış, annem bir saat fabrikasında çalışıyor, mevsim kış, her yer kar buz, annem işe sefer tası ile yemek götürüyor, bir yokuştan iniyor, ve kayıyor... sefer tası bir yana ben bir yana gittim diyor, hafifçe doğrulup bana sarılmış "oğlum" diye... ( ultrason yok tamamen iç güdü) ağlıyor muyum? evet. tek başına bir kadın, almanyada, çelik gibi bir irade ve azim ve hırs... ben mi? onun yanında bir hiçim.
annem anlatıyor; yer almanya, annem bana hamile, babam türkiyede, vize alamamış, annem bir saat fabrikasında çalışıyor, mevsim kış, her yer kar buz, annem işe sefer tası ile yemek götürüyor, bir yokuştan iniyor, ve kayıyor... sefer tası bir yana ben bir yana gittim diyor, hafifçe doğrulup bana sarılmış "oğlum" diye... ( ultrason yok tamamen iç güdü) ağlıyor muyum? evet. tek başına bir kadın, almanyada, çelik gibi bir irade ve azim ve hırs... ben mi? onun yanında bir hiçim.
devamını gör...