1.
teknik tarafına bakacak olursak, dönemine göre gerçekten etkileyici bir sistemdi. ıntel pentium 4 işlemci 3 ghz'de çalışıyordu, 1 gb ram vardı - 2005 için bunlar muazzam rakamlardı. nvıdıa geforce 6 serisi ekran kartıyla geliyordu ve 256 mb video belleği vardı. bugün komik gelebilir ama o zamanlar bu, arcade standartlarında inanılmaz bir güçtü. ses tarafında da boş durmamışlar, creative'in sound blaster audigy yongasını kullanarak 5.1 surround ses desteği eklemişlerdi. yani the house of the dead 4'te zombiler arkadan gelirken, gerçekten arkadan geliyormuş gibi hissediyordunuz!
en güzel yanlarından biri de farklı bütçelere uygun versiyonlarının olmasıydı. sega bunları renk kodlarıyla ayırmıştı - çok pratik bir sistem. sarı kapaklı lindbergh yellow en güçlüsüydü, bütün ağır oyunlar bunda çalışıyordu. virtua fighter 5 oynamak istiyor musun? yellow lazım. kırmızı olan red versiyonu biraz daha mütevazıydı - celeron işlemci, geforce 7600 gs ekran kartı falan. ama ghost squad evolution ya da rambo için gayet yeterliydi. bir de red ex vardı ki o da red'in iki kat bellekli haliydi. mavi kapaklı blue versiyonu ise biraz farklıydı - linux yerine windows embedded kullanıyordu ve özellikle online oyunlar için tasarlanmıştı. world club champion football gibi oyunlar bunun üzerinde çalışıyordu.
işletim sistemi konusu da ilginçti. çoğu versiyon montavista linux kullanıyordu. bu aslında sega için akıllıca bir hamledi çünkü linux sayesinde sistem hem güvenliydi hem de korsana karşı dayanıklıydı. windows kullanan arcade sistemlerinin aksine, lindbergh'u kırmak o kadar kolay değildi. tabii sonradan blue versiyonuyla windows'a geçtiler ama o zaman da online özellikleri öne çıktı.
oyun kütüphanesi muhteşemdi gerçekten. 2005-2010 arasında 21'den fazla oyun çıktı platforma. virtua fighter 5'in bir sürü versiyonu vardı - ver. b, ver. c, ver. d, r, final showdown... her güncelleme yeni karakterler, dengelemeleer getiriyordu. ınitial d arcade stage 4 ve 5, türkiye'de de bayağı populerdi. gençler arabaları drift yaptırıp dağ yollarında yarışıyordu. outrun 2 sp sdx tam bir nostalji şöleniydi, after burner climax'ta f-14 tomcat'le gökyüzünde süzülüyordunuz.
the house of the dead 4 ve özel versiyonu special, light gun oyunlarının zirvesiydi. bir de sadece japonya'da kalan the house of the dead ex vardı ki o biraz daha eğlenceli, komik bir versiyondu. let's go jungle iki kişilik co-op macera oyunuydu, arkadaşınızla birlikte ormanda böceklere karşı savaşıyordunuz. r-tuned ve sega race tv gibi yarış oyunları da cabası.
kore'de özellikle ınitial d ve house of the dead 4 sayesinde lindbergh sistemleri çok yaygınlaştı. ama sega'nın bazı garip kararları da vardı. mesela virtua fighter 5'i satmıyorlardı, sadece kiralıyorlardı. bu yüzden oyun yurtdışına pek çıkamadı ve koreli virtua fighter hayranları bu dönemde iyice azaldı. yazık oldu gerçekten.
güvenlik sistemi de ilginçti. her oyunun özel bir güvenlik çipi ve dvd'si vardı. pıc mikrodenetleyici tabanlı bir sistem kullanıyorlardı, aes şifreleme falan... korsancıların işi hiç kolay değildi yani. sistem bir cf kart üzerinden güvenlik kontrolü yapıyor, oyunun orijinal olup olmadığını anlıyordu.
chihiro'dan lindbergh'a geçiş aslında büyük bir adımdı. chihiro hala gd-rom kullanıyordu ama lindbergh dvd'ye geçmişti. bu da çok daha büyük oyunların yapılabilmesi demekti. sabit disk üzerine kurulum yapılıyordu, yükleme süreleri kısalıyordu. hdtv desteği, çift monitör desteği... 2005'te bunlar gerçekten ileri teknolojiydi.
2009'da yerini ringedge ve ringwide sistemlerine bıraktı. bunlar tamamen windows tabanlıydı ve daha güçlüydü. ama lindbergh'un linux tabanlı olması yüzünden emülasyonu çok geç geldi. 2019'a kadar düzgün emülatör yoktu! teknoparrot nihayet 1.90 versiyonuyla ınitial d ve house of the dead 4'ü çalıştırmayı başardığında, retro arcade severler bayram etti.
donanım uyumluluğu konusunda da güzel yanları vardı. sega type 3 ı/o kartı hem lindbergh hem chihiro hem naomı hem de ringedge'de çalışıyordu. 400 watt üzeri herhangi bir pc güç kaynağı kullanabiliyordunuz, standart 24 pin atx konnektörle. usb dvd sürücü takıp oyun yükleyebiliyordunuz. yani parça bulmak o kadar da zor değildi.
aslında sistemler arası geçiş de mümkündü. diyelim ki red versiyonunuz var ama yellow oyunları oynamak istiyorsunuz. cpu'yu, ram'i ve ekran kartını yükseltirseniz çalıştırabiliyordunuz. tabii resmi oyunlar belirli donanımları arıyordu - mesela rambo, red sistemde 7600 grafik kartı ararken, yellow oyunları 7800 istiyordu. multi-boot kitler de vardı, tek sistemde neredeyse tüm lindbergh oyunlarını oynayabiliyordunuz.
online özellikler de gayet iyiydi. all.net desteğiyle virtua fighter 5'te online maçlar yapabiliyordunuz. ınitial d'de skor tablolarınız sunuculara kaydediliyordu. world club champion football'da dünyanın her yerinden oyuncularla maç yapabiliyordunuz. 2005 için bunlar inanılmaz özelliklerdi.
en güzel yanlarından biri de farklı bütçelere uygun versiyonlarının olmasıydı. sega bunları renk kodlarıyla ayırmıştı - çok pratik bir sistem. sarı kapaklı lindbergh yellow en güçlüsüydü, bütün ağır oyunlar bunda çalışıyordu. virtua fighter 5 oynamak istiyor musun? yellow lazım. kırmızı olan red versiyonu biraz daha mütevazıydı - celeron işlemci, geforce 7600 gs ekran kartı falan. ama ghost squad evolution ya da rambo için gayet yeterliydi. bir de red ex vardı ki o da red'in iki kat bellekli haliydi. mavi kapaklı blue versiyonu ise biraz farklıydı - linux yerine windows embedded kullanıyordu ve özellikle online oyunlar için tasarlanmıştı. world club champion football gibi oyunlar bunun üzerinde çalışıyordu.
işletim sistemi konusu da ilginçti. çoğu versiyon montavista linux kullanıyordu. bu aslında sega için akıllıca bir hamledi çünkü linux sayesinde sistem hem güvenliydi hem de korsana karşı dayanıklıydı. windows kullanan arcade sistemlerinin aksine, lindbergh'u kırmak o kadar kolay değildi. tabii sonradan blue versiyonuyla windows'a geçtiler ama o zaman da online özellikleri öne çıktı.
oyun kütüphanesi muhteşemdi gerçekten. 2005-2010 arasında 21'den fazla oyun çıktı platforma. virtua fighter 5'in bir sürü versiyonu vardı - ver. b, ver. c, ver. d, r, final showdown... her güncelleme yeni karakterler, dengelemeleer getiriyordu. ınitial d arcade stage 4 ve 5, türkiye'de de bayağı populerdi. gençler arabaları drift yaptırıp dağ yollarında yarışıyordu. outrun 2 sp sdx tam bir nostalji şöleniydi, after burner climax'ta f-14 tomcat'le gökyüzünde süzülüyordunuz.
the house of the dead 4 ve özel versiyonu special, light gun oyunlarının zirvesiydi. bir de sadece japonya'da kalan the house of the dead ex vardı ki o biraz daha eğlenceli, komik bir versiyondu. let's go jungle iki kişilik co-op macera oyunuydu, arkadaşınızla birlikte ormanda böceklere karşı savaşıyordunuz. r-tuned ve sega race tv gibi yarış oyunları da cabası.
kore'de özellikle ınitial d ve house of the dead 4 sayesinde lindbergh sistemleri çok yaygınlaştı. ama sega'nın bazı garip kararları da vardı. mesela virtua fighter 5'i satmıyorlardı, sadece kiralıyorlardı. bu yüzden oyun yurtdışına pek çıkamadı ve koreli virtua fighter hayranları bu dönemde iyice azaldı. yazık oldu gerçekten.
güvenlik sistemi de ilginçti. her oyunun özel bir güvenlik çipi ve dvd'si vardı. pıc mikrodenetleyici tabanlı bir sistem kullanıyorlardı, aes şifreleme falan... korsancıların işi hiç kolay değildi yani. sistem bir cf kart üzerinden güvenlik kontrolü yapıyor, oyunun orijinal olup olmadığını anlıyordu.
chihiro'dan lindbergh'a geçiş aslında büyük bir adımdı. chihiro hala gd-rom kullanıyordu ama lindbergh dvd'ye geçmişti. bu da çok daha büyük oyunların yapılabilmesi demekti. sabit disk üzerine kurulum yapılıyordu, yükleme süreleri kısalıyordu. hdtv desteği, çift monitör desteği... 2005'te bunlar gerçekten ileri teknolojiydi.
2009'da yerini ringedge ve ringwide sistemlerine bıraktı. bunlar tamamen windows tabanlıydı ve daha güçlüydü. ama lindbergh'un linux tabanlı olması yüzünden emülasyonu çok geç geldi. 2019'a kadar düzgün emülatör yoktu! teknoparrot nihayet 1.90 versiyonuyla ınitial d ve house of the dead 4'ü çalıştırmayı başardığında, retro arcade severler bayram etti.
donanım uyumluluğu konusunda da güzel yanları vardı. sega type 3 ı/o kartı hem lindbergh hem chihiro hem naomı hem de ringedge'de çalışıyordu. 400 watt üzeri herhangi bir pc güç kaynağı kullanabiliyordunuz, standart 24 pin atx konnektörle. usb dvd sürücü takıp oyun yükleyebiliyordunuz. yani parça bulmak o kadar da zor değildi.
aslında sistemler arası geçiş de mümkündü. diyelim ki red versiyonunuz var ama yellow oyunları oynamak istiyorsunuz. cpu'yu, ram'i ve ekran kartını yükseltirseniz çalıştırabiliyordunuz. tabii resmi oyunlar belirli donanımları arıyordu - mesela rambo, red sistemde 7600 grafik kartı ararken, yellow oyunları 7800 istiyordu. multi-boot kitler de vardı, tek sistemde neredeyse tüm lindbergh oyunlarını oynayabiliyordunuz.
online özellikler de gayet iyiydi. all.net desteğiyle virtua fighter 5'te online maçlar yapabiliyordunuz. ınitial d'de skor tablolarınız sunuculara kaydediliyordu. world club champion football'da dünyanın her yerinden oyuncularla maç yapabiliyordunuz. 2005 için bunlar inanılmaz özelliklerdi.
devamını gör...