semaver (kitap)

sait faik abasıyanık'ın 1936 yılında çıkardığı ilk öykü kitabının adı, ayrıca kitapta aynı isimde bir öykü de bulunuyor. yanlış hatırlamıyorsam içerisinde toplam 20 öykü vardı.

bu kitaptaki ipekli mendil öyküsü sait faik'in ilk öyküsüdür. lisede edebiyat dersi ödevi olarak yazmıştır. öykünün son cümlesi şöyledir: "iyi, halis ipekli mendiller hep böyledir. avucunu içinde istediğin kadar sıkar, buruşturursun, sonra avuç açıldı mı insanın elinden su gibi fışkırır."

buna istinaden ben de şunu söylemek istiyorum, iyi, has edebiyatçılar hep böyledir, kökleri kendilerindedir.

okuduğuma pişman olduğum nadir kitaplardan birisi kendisi. haksızlık etmeyeyim diye teker teker kitaptaki tüm öyküleri okudum, semaver ve birkaç öykü dışındaki öyküler bana pek kaliteli gelmedi açıkçası. kitabın içinde cinsiyetçi ifadeler vardı, yüzümü ekşiten kısımları bulunduğunu çok iyi hatırlıyorum. öykülerin bazılarının giriş ve sonuç kısmı bana alakasız geldi, tatmin etmedi, “yaa ben şimdi ne okudum?” dedirtti. yazarın ilk öykü kitabıymış, kitabın kalitesiz gelmesinin sebebi bu olabilir. bir daha sait faik abasıyanık’ın yazdığı bir kitaba para verir miyim, pek sanmıyorum. yazara karşı bende önyargı oluşturdu bu kitap. okunmasını pek öneremeyeceğim ne yazık ki.

sait faik abasıyanık'in en sevdiğim hikayelerinden biri semaver.
hikayede ölüm tasviri vurucudur.
birkaç cümlenin sizi bu kadar etkileyeceğini düşünemezsiniz bile .

ali her sabah kendisini uyandıran annesinin masada uyuyor gibi yığılan bedenini görünce şaşırır. dokunduğunda buz gibidir annesi. bu ali'nin ölümle ilk karşılaşmasıdır.ısıtmak için yatağa alır annesinin buza dönmüş bedenini ve yanına uzanır. annesi uyuyor gibidir sadece soğuk,sanki ısınsa ölü olmayacaktır. sımsıkı sarılır,bedeninin tüm ısısını ona verir ama olmaz.
yine de kabullenemez ölümü.
güzeller.
ali ölümü güzeller.
çünkü annesinde ölüm bile güzeldir.
ölüm artık tanıdıkdır.annesi tüm güzelliğiyle, iyiligiyle,ağırlığı-varlığıyla uyuyor işte.
sadece birazcık soğuk.
yoksa ölüm korkulacak bir şey değil midir? soğuk.
soguk o kadar..

ali günlerce ağlamaz ,aglayamaz.bir türlü kabullenemez ölümü.
hem ölüm kötü de değildir sadece soğuk.

birkac zaman sonra her sabah fokurtusuna uyandığı ,fabrikaya benzettiği,annesini hatırlatan semaveri dolabın üstüne koyarken onun da annesi gibi soğuk olduğunu fark eder.
ölüm soğuktur ama sadece soğuk değildir. ölüm hissizdir.
ölüm sessizdir.
ali semaverin soğukluğunda, sessizliğinde, yalnızlığında ölümü anlar

ve hıçkıra hıçkıra ağlar.